Doop mediese toestelprodukte: wat jy moet weet

Wanneer dit by vloeibare rubberemulsie-dipprodukte kom, moet 'n reeks prosesstappe voltooi word om behoorlike gietvorm, vulkanisering en oppervlakbehandeling te verseker om in die finale aanwending van die kliënt se behoeftes te voorsien. Dipgietwerk kan duursame mediese toerustingonderdele van verskillende vorms, groottes en wanddiktes vervaardig, insluitend sondebedekkings, blaasbalg, nekseëls, chirurghandskoene, hartballonne en ander unieke onderdele. Natuurlike rubber het uitstekende veerkragtigheid en hoë treksterkte, maar dit dra ook 'n proteïen wat allergiese reaksies in die menslike liggaam kan veroorsaak. Daarteenoor veroorsaak sintetiese neopreen en sintetiese poliisopreen nie allergieë nie. Neopreen kan die toets van baie faktore weerstaan; dit is bestand teen vuur, olie (medium), verwering, osoon krake, skuur en buig krake, alkali en suur weerstand. Wat gevoel en buigsaamheid betref, is poliisopreen 'n noue plaasvervanger vir natuurlike rubber en het beter weerbestandheid as natuurlike rubberlatex. Poliisopreen offer egter 'n mate van treksterkte, skeurweerstand en kompressie-set op. Die term "bevrugting" het betrekking op die operasie in die vorm van bevrugting. Trouens, soos die volgorde uitgevoer word, sal die tafel in die materiaal gedompel word. Dit is baie belangrik om te verseker dat die rubberformulering aan die FDA-riglyne en vereistes vir mediese toestelle voldoen. Die bevrugtingsproses kan gekenmerk word as 'n omskakelingsvolgorde: die rubber word van 'n vloeistof na 'n vaste stof omgeskakel, en dan chemies omgeskakel na 'n gevulkaniseerde molekulêre netwerk. Nog belangriker, die chemiese proses omskep die rubber van 'n baie brose film in 'n netwerk van molekules wat gerek en vervorm kan word, en steeds na sy oorspronklike vorm terugkeer. Die stollingsproses is nie altyd nodig vir alle "dip"-prosesse nie, maar dit is van kritieke belang vir ons verwerkingsvolgorde. Rubber kan deur lugdroog van vloeistof na vaste stof verander word, maar dit neem lank. Sommige dunwandige dele word op hierdie manier vervaardig. Die stollingsproses gebruik chemikalieë om hierdie fisiese toestand te dwing om te verander. Die stollingsmiddel is 'n mengsel of oplossing van sout, oppervlakaktiewe middel, verdikkingsmiddel en vrystellingsmiddel in 'n oplosmiddel (gewoonlik water). In sommige prosesse kan alkohol ook as oplosmiddel gebruik word. Die alkohol verdamp vinnig en daar is min oorblyfsels. Sommige watergebaseerde stollingsmiddels benodig die hulp van 'n oond of ander metodes om die stollingsmiddel te droog. Die hoofkomponent van die stollingsmiddel is sout (kalsiumnitraat), wat 'n goedkoop materiaal is wat die beste koagulasie-uniformiteit in die geïmpregneerde vorm bied. Die oppervlakaktiewe middel word gebruik om die geïmpregneerde vorm nat te maak en te verseker dat 'n gladde, eenvormige deklaag van stollingsmiddel op die vorm gevorm word. 'n Losmiddel, soos kalsiumkarbonaat, word in die stollingsmiddelformulering gebruik om te help om die uitgeharde rubberdeel uit die gedompelde vorm te verwyder. Die sleutel tot stollingswerkverrigting sluit in eenvormige bedekking, vinnige verdamping, materiaaltemperatuur, intree- en herstelspoed, en maklike wysiging of instandhouding van kalsiumkonsentrasie. Dit is die stadium waar die rubber van vloeistof na vaste stof verander. Die chemiese middel wat stolling bevorder, die stollingsmiddel, word nou op die geïmpregneerde vorm toegedien en is droog. Die vorm word "geplaas", of in 'n vloeibare rubbertenk gedompel. Wanneer die rubber in fisiese kontak met die stollingsmiddel kom, sal die kalsium in die stollingsmiddel veroorsaak dat die rubber onstabiel word en van vloeistof na vaste stof verander. Hoe langer die model gedompel word, hoe dikker is die muur. Hierdie chemiese reaksie sal voortduur totdat al die kalsium uit die stollingsmiddel verbruik is. Die sleutel tot lateksdip sluit in inlaat- en uitlaatspoed, latextemperatuur, eenvormigheid van die stollingsmiddelbedekking en beheer van die pH, viskositeit en totale vastestofinhoud van die rubber. Die logingsproses is die mees effektiewe stadium vir die verwydering van ongewenste watergebaseerde chemikalieë uit die finale produk. Die beste tyd om ongewenste materiaal uit die geïmpregneerde film te verwyder, is uitloging voor genesing. Die hoofmateriaalkomponente sluit stollingsmiddel (kalsiumnitraat) en rubber (natuurlik (NR); neopreen (CR), poliisoporeen (IR), nitril (NBR) in. Onvoldoende loging kan lei tot "sweet", taai films op die finale produk, en verhoogde risiko van adhesie mislukking en allergiese reaksies. Die sleutel tot logingsprestasie sluit in waterkwaliteit, watertemperatuur, verblyftyd en watervloei. Hierdie stap is 'n twee-stap aktiwiteit. Die water in die rubberfilm word verwyder, en met verloop van tyd sal die temperatuur van die oond die versneller aktiveer en die genesings- of vulkaniseringsproses begin. Wanneer die beste fisiese eienskappe van verskillende tipes rubber geoptimaliseer word, is uithardingstyd en uithardingstemperatuur die sleutel. Daar is baie opsies om die oppervlak van die gedompelde dele te behandel sodat die dele nie vassit nie. Opsies sluit in verpoeierde dele, poliuretaanbedekking, silikoonwas, chlorering en seepwas. Dit gaan oor wat kliënte wil hê of nodig het om hul produkte suksesvol te maak. Intekening mediese ontwerp en uitkontraktering. Boekmerk, deel en werk vandag met toonaangewende mediese ontwerp-ingenieurstydskrifte. DeviceTalks is 'n dialoog tussen mediese tegnologieleiers. Dit is geleenthede, podcasts, webinars en een-tot-een uitruil van idees en insigte. Besigheidstydskrif vir mediese toestelle. MassDevice is 'n toonaangewende mediese toestel nuus besigheidsjoernaal wat die storie van lewensreddende toestelle vertel.