Metoda badania ciśnienia dla różnych zaworów przemysłowych
Zwykle zawory przemysłowe nie są testowane pod kątem wytrzymałości podczas użytkowania, ale po naprawie korpus i pokrywa lub korpus i pokrywa uszkodzone wskutek korozji należy sprawdzić pod kątem wytrzymałości. W przypadku zaworów bezpieczeństwa ich stałe ciśnienie i ciśnienie powrotne oraz inne badania muszą być zgodne z ich specyfikacjami i odpowiednimi przepisami. Test wytrzymałości zaworu i test szczelności zaworu należy przeprowadzić na hydraulicznym stanowisku testowym zaworów przed instalacją zaworu. Zawory niskociśnieniowe należy sprawdzać w 20% losowo, w 100% przez niewykwalifikowanego personelu i w 100% w przypadku zaworów średniego i wysokiego ciśnienia. Woda, olej, powietrze, para, azot i inne powszechnie stosowane media do testu ciśnienia zaworu. Metody prób ciśnieniowych różnych zaworów przemysłowych z zaworami pneumatycznymi są następujące:
1. Metoda badania ciśnienia zaworu kulowego i przepustnicy
Badania wytrzymałościowe zaworów kulowych i dławiących zazwyczaj umieszczają zmontowane zawory na stanowisku próby ciśnieniowej, otwierają dysk, wtryskują medium do określonej wartości i sprawdzają, czy korpus i pokrywa nie są zapocone i nieszczelne. Badanie wytrzymałościowe można również przeprowadzić na pojedynczym kawałku. Test szczelności przeprowadza się tylko w przypadku zaworów kulowych. Podczas próby trzpień zaworu kulowego znajduje się w pozycji pionowej, dysk otwiera się, od spodu dysku wprowadzane jest medium do zadanej wartości, następuje sprawdzenie wypełnienia i uszczelki. Po zakwalifikowaniu dysk jest zamykany, a drugi koniec otwierany w celu sprawdzenia, czy nie ma wycieków. Jeśli ma zostać wykonana próba wytrzymałości i szczelności zaworu, można najpierw przeprowadzić próbę wytrzymałości, następnie obniżyć ciśnienie do wartości określonej dla próby szczelności, aby sprawdzić wlew i uszczelkę, a następnie zamknąć dysk zaworu i otworzyć wylot i sprawdzić, czy powierzchnia uszczelniająca nie przecieka.
2. Metoda badania ciśnienia zasuwy
Test wytrzymałości zasuwy jest taki sam, jak w przypadku zaworu kulowego. Istnieją dwie metody sprawdzania szczelności zasuw.
(1) Otwarcie zasuwy powoduje podniesienie ciśnienia w zaworze do wymaganej wartości; następnie zamknij zasuwę i natychmiast zdejmij zasuwę. Sprawdź, czy nie ma wycieków w punktach uszczelniających po obu stronach bramy lub wstrzyknij medium testowe bezpośrednio do korka na pokrywie do wymaganej wartości i sprawdź punkty uszczelniające po obu stronach bramy. Powyższa metoda nazywana jest próbą ciśnienia pośredniego. Metoda ta nie nadaje się do badania szczelności zasuw o średnicy nominalnej mniejszej niż DN32mm.
Inną metodą jest otwarcie zasuwy tak, aby ciśnienie próbne zaworu wzrosło do określonej wartości; następnie zamknij bramę i otwórz jeden koniec zaślepki, aby sprawdzić, czy powierzchnia uszczelniająca nie przecieka. Odwróć głowę i powtarzaj powyższe testy, aż uzyskasz kwalifikacje.
Przed próbą szczelności zasuwy należy przeprowadzić próbę szczelności wlewu i uszczelki zasuwy pneumatycznej.
3. Metoda badania ciśnienia zaworu kulowego
Próbę wytrzymałości pneumatycznego zaworu kulowego należy przeprowadzić w stanie półotwartym kuli zaworu kulowego.
(1) Test szczelności pływającego zaworu kulowego: zawór jest w stanie półotwartym, jeden koniec jest wprowadzany do medium testowego, drugi koniec jest zamknięty; kula jest obracana kilka razy, zawór jest w stanie zamkniętym, zamknięty koniec jest otwierany w celu sprawdzenia, a jednocześnie sprawdzana jest szczelność wypełniacza i uszczelki, nie jest dozwolony żaden wyciek. Następnie z drugiego końca wprowadza się pożywkę testową w celu powtórzenia doświadczenia.
(2) Próba szczelności stałego zaworu kulowego: przed badaniem kula jest kilkakrotnie obracana bez obciążenia, a stały zawór kulowy jest w stanie zamkniętym, od jednego końca medium testowego do wymaganej wartości; szczelność końca wprowadzającego sprawdza się za pomocą manometru, którego dokładność wynosi 0,5-1 stopnia, a zakres pomiarowy jest 1,6 razy większy od ciśnienia próbnego. W wyznaczonym terminie nie kwalifikuje się żadne zjawisko hipotonii; następnie z drugiego końca wprowadza się medium testowe, aby powtórzyć powyższy test. Następnie zawór znajduje się w stanie półotwartym, oba końce są zamknięte, a wewnętrzna wnęka jest wypełniona medium. Pod ciśnieniem próbnym należy sprawdzić wypełniacz i uszczelkę pod kątem wycieków.
(3) Trójdrożne zawory kulowe należy sprawdzić pod kątem szczelności we wszystkich położeniach.
4. Metoda badania ciśnienia zaworu kurkowego
Po przeprowadzeniu próby wytrzymałości zaworu kurkowego, medium jest wprowadzane z jednego końca, pozostałe ścieżki są zamykane, a grzyby obracane są kolejno do wszystkich położeń roboczych. W korpusie zaworu nie stwierdzono żadnych wycieków, które można zakwalifikować.
(2) Podczas testu szczelności zawór przelotowy powinien utrzymywać ciśnienie we wnęce równe ciśnieniu w kanale, obrócić korek do pozycji zamkniętej, sprawdzić na drugim końcu, a następnie obrócić korek o 180 stopni, aby powtórzyć powyższy test; zawór kurkowy trójdrogowy lub czterodrogowy powinien utrzymywać ciśnienie we wnęce równe temu na jednym końcu kanału i kolejno obracać korek do pozycji zamkniętej. Ciśnienie wprowadza się pod kątem prostym i sprawdza się jednocześnie z drugiego końca.
Powierzchnię uszczelniającą przed stanowiskiem testowym zaworów kurkowych można pokryć bezkwasowym, rzadkim olejem smarowym. W określonym czasie nie stwierdza się żadnych wycieków ani powiększonych kropelek wody. Czas testu zaworu kurkowego może być krótszy. Ogólnie rzecz biorąc, średnica nominalna wynosi 1-3 minuty.
Zawór kurkowy gazu należy poddać próbie szczelności przy ciśnieniu roboczym 1,25-krotnym.
5. Metoda badania ciśnienia zaworu motylkowego
Test wytrzymałości pneumatycznego zaworu motylkowego jest taki sam jak w przypadku zaworu kulowego. Test szczelności zaworu motylkowego powinien wprowadzić medium testowe od końca przepływu medium, płytkę motylkową należy otworzyć, drugi koniec zamknąć, a ciśnienie wtrysku powinno osiągnąć określoną wartość; po sprawdzeniu szczelności wypełniacza i innych uszczelek należy zamknąć płytkę motylkową, otworzyć drugi koniec i sprawdzić uszczelkę płytki motylkowej pod kątem szczelności. Zawory motylkowe stosowane do regulacji przepływu nie mogą być testowane pod kątem szczelności.
6. Metoda badania ciśnienia zaworu membranowego
Test wytrzymałości zaworu membranowego wprowadza medium z obu końców, otwiera dysk i zamyka drugi koniec. Gdy ciśnienie próbne wzrośnie do określonej wartości, korpus zaworu i pokrywa zostaną sprawdzone bez wycieków. Następnie ciśnienie obniża się do ciśnienia próbnego szczelności, zamyka się płytkę zaworu, otwiera się drugi koniec w celu kontroli i nie stwierdza się żadnych wycieków.
7. Metoda badania ciśnienia zaworu zwrotnego
Sprawdź stan testu zaworu zwrotnego: oś dysku zaworu zwrotnego podnoszenia jest prostopadła do pozycji poziomej; Oś kanału zaworu zwrotnego i oś dysku są w przybliżeniu równoległe do linii poziomej.
W teście wytrzymałości medium testowe jest wprowadzane od końca wlotowego do określonej wartości, a drugi koniec jest zamykany, aby sprawdzić, czy korpus zaworu i pokrywa są kwalifikowane bez wycieków.
Test szczelności polega na wprowadzeniu medium testowego z wylotu i sprawdzeniu powierzchni uszczelniającej po stronie importu. Brak wycieków na wlewu i uszczelce nie jest kwalifikowany.
8. Metoda badania ciśnienia zaworu bezpieczeństwa
Próbę wytrzymałości zaworu bezpieczeństwa, podobnie jak innych zaworów, przeprowadza się za pomocą wody. Podczas badania dolnej części korpusu zaworu ciśnienie jest wprowadzane od wlotu I = koniec I i powierzchnia uszczelniająca jest zamknięta; podczas badania górnej części korpusu zaworu i pokrywy ciśnienie jest wprowadzane od końca wylotowego El, a pozostałe końce są zamknięte. Korpus zaworu i pokrywa są kwalifikowane bez wycieków w określonym czasie.
(2) Próba szczelności i próba stałego ciśnienia, zazwyczaj przy użyciu medium: pary nasyconej zaworu bezpieczeństwa pary jako medium testowego; w zaworach amoniaku lub innych gazów jako medium testowe stosowano powietrze; W zaworach wody i innych niekorozyjnych cieczy jako medium testowego zastosowano wodę. Azot jest powszechnie stosowany jako medium testowe dla zaworów bezpieczeństwa w niektórych ważnych lokalizacjach.
Próbę szczelności przeprowadza się przy nominalnej wartości ciśnienia jako ciśnienie próbne, a następnie nie mniej niż dwukrotnie i nie uznaje się żadnych wycieków w określonym czasie. Istnieją dwie metody wykrywania nieszczelności: jedna polega na uszczelnieniu złącza zaworu bezpieczeństwa i uszczelnieniu masłem cienkiego papieru na kołnierzu El, który jest nieszczelny i niekwalifikowany; drugi polega na uszczelnieniu cienkiej plastikowej płytki lub innej płytki w dolnej części kołnierza eksportowego masłem i uszczelnieniu dysku zaworu wodą, aby sprawdzić, czy woda nie bulgocze, aby się zakwalifikować. Czasy próby stałego ciśnienia i ciśnienia powrotu zaworu bezpieczeństwa nie krótsze niż 3 razy, spełniają wymagania wykwalifikowanych.
Różne testy wydajności zaworów bezpieczeństwa można znaleźć w metodzie testowania wydajności zaworów bezpieczeństwa GB/T 12242-1989.
9. Metoda badania ciśnienia zaworu redukcyjnego
(1) Próba wytrzymałości ciśnieniowych zaworów nadmiarowych jest zwykle montowana po teście jednoczęściowym i może być również montowana po teście. Czas trwania próby wytrzymałościowej wynosił: lmin przy DN 150 mm wynosił ponad 3 minuty.
Po zespawaniu mieszka z elementami, przeprowadza się próbę wytrzymałościową za pomocą powietrza pod maksymalnym ciśnieniem 1,5-krotności ciśnienia zaworu bezpieczeństwa.
(2) Próbę szczelności należy przeprowadzić w zależności od rzeczywistego czynnika roboczego. Przy badaniu powietrzem lub wodą badanie przeprowadza się przy ciśnieniu 1,1 ciśnienia nominalnego, a przy badaniu parą przy maksymalnym dopuszczalnym ciśnieniu roboczym w temperaturze roboczej. Różnica pomiędzy ciśnieniem wlotowym i wylotowym jest nie mniejsza niż 0,2 MPa. Metoda badania jest następująca: po wyregulowaniu ciśnienia wlotowego śrubę regulacyjną zaworu reguluje się stopniowo tak, aby ciśnienie wylotowe mogło zmieniać się z wyczuciem i w sposób ciągły w zakresie maksimum i minimum, bez stagnacji i zatykania. W przypadku zaworów nadmiarowych pary, gdy ciśnienie wlotowe jest regulowane, ciśnienie wylotowe zaworu odcinającego jest najwyższe i najniższe. W ciągu 2 minut wzrost ciśnienia wylotowego powinien być zgodny z tabelą 4.176-22. Tymczasem objętość rurociągu za zaworem należy określić jak w tabeli 4.18. W przypadku zaworów nadmiarowych wody i powietrza, gdy ciśnienie wlotowe jest regulowane, ciśnienie wylotowe powinno być obniżone. Gdy ciśnienie na kryzie wynosi zero, zamknij ciśnieniowy zawór nadmiarowy w celu przeprowadzenia testu szczelności, aby nie doszło do wycieku w ciągu 2 minut.
Czas publikacji: 19 września 2019 r
