I Dwadzieścia pięć tabu dotyczących instalacji zaworów do towarów sypkich, ile wiesz?

Zawór jest najpopularniejszym sprzętem w przedsiębiorstwach chemicznych. Montaż zaworu wydaje się łatwy, jednak jeśli nie zostanie wykonany zgodnie z odpowiednią technologią, spowoduje to wypadki związane z bezpieczeństwem. Dzisiaj chciałbym podzielić się pewnymi doświadczeniami i wiedzą na temat montażu zaworów. Tabu 1 Podczas budowy zimą próbę ciśnienia wody należy przeprowadzać w ujemnej temperaturze. Skutek: w wyniku szybkiego zamarznięcia rury podczas próby hydrostatycznej, rura zostaje zamarznięta. Działania: próbę ciśnieniową wody należy w miarę możliwości przeprowadzić przed budową zimową, a po próbie ciśnieniowej wodę należy przedmuchać do czysta, zwłaszcza należy oczyścić wodę w zaworze, w przeciwnym razie zawór zardzewieje, jeśli jest lekki, i zamarznie, jeśli jest ciężki. Podczas próby ciśnieniowej wody w zimie projekt będzie realizowany w dodatniej temperaturze wewnętrznej, a po próbie ciśnieniowej woda zostanie przedmuchana do czysta. Tabu 2 System rurociągów nie jest dokładnie myty przed ukończeniem, a przepływ i prędkość nie spełniają wymagań dotyczących płukania rurociągu. Wykorzystuje nawet test wytrzymałości hydraulicznej do spuszczania wody zamiast spłukiwania. Skutek: jeżeli jakość wody nie będzie spełniać wymagań eksploatacyjnych systemu rurociągów, odcinek rurociągu zostanie skrócony lub zablokowany. Pomiary: przepłukiwanie przy maksymalnym zaprojektowanym przepływie soku lub wodzie w układzie nie mniejszym niż 3m/s. Barwa wody i przezroczystość odpływu powinny być zgodne z kolorem wlotu, co można stwierdzić na podstawie oględzin. Tabu 3 Rury kanalizacyjne, deszczowe i kondensacyjne należy zakryć bez próby wody zamkniętej. Skutek: może to spowodować wyciek wody i utratę użytkownika. Środki: próba wody zamkniętej powinna zostać sprawdzona i zaakceptowana ściśle według specyfikacji. Należy zagwarantować, że instalacja podziemna, sufit, pomieszczenie z rurami i inne ukryte rury ściekowe, deszczowe, kondensatowe itp. nie będą przeciekać. Tabu 4 Podczas próby wytrzymałości hydraulicznej i próby szczelności systemu rurociągów obserwuje się jedynie zmianę wartości ciśnienia i poziomu wody, a kontrola szczelności nie wystarczy. Skutek: po eksploatacji systemu rurociągów następuje wyciek, który ma wpływ na normalne użytkowanie. Działania: przy badaniu systemu rurociągów zgodnie z wymaganiami projektowymi i specyfikacjami konstrukcyjnymi, oprócz rejestracji wartości ciśnienia lub zmiany poziomu wody w określonym czasie, należy dokładnie sprawdzić, czy nie ma wycieków. Taboo 5 Wspólny kołnierz zaworu jest używany do kołnierza zaworu motylkowego. Skutek: rozmiar kołnierza zaworu motylkowego różni się od rozmiaru kołnierza zwykłego zaworu. Część wewnętrznej średnicy kołnierza jest mała, natomiast tarcza przepustnicy jest duża, co skutkuje brakiem lub twardym otwarciem i uszkodzeniem zaworu. Środki: płyta kołnierzowa powinna być przetwarzana zgodnie z rzeczywistym rozmiarem kołnierza przepustnicy. Tabu 6 W konstrukcji obiektu budowlanego nie ma otworów zarezerwowanych i osadzonych lub wielkość otworów zarezerwowanych jest zbyt mała, a elementy osadzone nie są oznaczone. Konsekwencja: w budownictwie ciepłowniczym i sanitarnym dłutowanie konstrukcji budynku, a nawet cięcie obciążonych prętów stalowych, wpływa na bezpieczeństwo budynku. Działania: zapoznać się z rysunkami konstrukcyjnymi projektu ciepłowniczo-sanitarnego, aktywnie i starannie współpracować przy budowie konstrukcji budynku w celu zarezerwowania otworów i osadzonych części zgodnie z potrzebami montażu rur oraz podpór i wieszaków, oraz zapoznać się z dokumentacją szczegółowe wymagania projektowe i specyfikacje konstrukcyjne. Tabu 7 Podczas spawania rurociągów, po złączu doczołowym, schodkowe połączenie rur nie znajduje się na linii środkowej, nie pozostawia się szczeliny na złącze doczołowe, nie wycina się rowka w przypadku rur grubościennych, a szerokość i wysokość spoiny nie odpowiadają wymagania specyfikacji konstrukcyjnych. Konsekwencja: jeśli rura nie znajduje się w tej samej linii środkowej, będzie to miało bezpośredni wpływ na jakość spawania i jakość wyglądu. Nie należy pozostawiać szczeliny na złącze doczołowe, nie należy wycinać rowka w przypadku rur grubościennych, a gdy szerokość i wysokość spoiny nie spełniają wymagań, spoina nie może spełnić wymagań wytrzymałościowych. Pomiary: za złączem spawanym rury na styk rura nie może być przestawna i powinna znajdować się na linii środkowej; połączenie doczołowe powinno mieć luz; rura grubościenna powinna być fazowana. Dodatkowo szerokość i wysokość spoiny należy zespawać zgodnie ze specyfikacją. Tabu 8 Rurociąg jest bezpośrednio zakopany w zamarzniętej glebie i nieuzdatnionej luźnej glebie, a rozstaw i położenie podpór rurociągu jest niewłaściwe, nawet w postaci suchych cegieł. Skutek: rurociąg ulega uszkodzeniu w procesie zagęszczania zasypki na skutek niestabilnego podparcia, co skutkuje koniecznością przeróbek i napraw. Środki: Rurociągu nie należy zakopywać w glebie zamarzniętej i nieuprawianej luźnej glebie. Odległość pomiędzy podporami powinna odpowiadać wymaganiom specyfikacji konstrukcyjnej, a podkładka podporowa powinna być twarda, zwłaszcza na styku rurociągu, która nie będzie przenosić sił ścinających. Przypory ceglane należy budować na zaprawie cementowej, aby zapewnić ich integralność i trwałość. Taboo 9 Materiał kołka rozporowego do mocowania wspornika rury jest zły, średnica otworu do montażu kołka rozporowego jest zbyt duża lub kołek rozporowy jest zamontowany na ścianie z cegieł lub nawet lekkiej ścianie. Skutek: wspornik rury jest luźny, rura jest zdeformowana lub nawet odpada. Środki: do śrub rozporowych należy wybrać kwalifikowane produkty. W razie potrzeby należy pobrać próbki do badań i kontroli. Średnica otworu do montażu kołków rozporowych nie powinna być większa niż 2 mm zewnętrznej średnicy kołków rozporowych. Kołki rozporowe należy stosować do konstrukcji betonowych. Taboo 10 Wytrzymałość płyty kołnierzowej i uszczelki do połączenia rurociągu jest niewystarczająca, a śruba łącząca jest krótka lub średnica jest mała. Do rury cieplnej należy zastosować podkładkę gumową, do rury z zimną wodą należy zastosować podkładkę dwuwarstwową lub podkładkę skośną, a podkładka kołnierzowa powinna wystawać do rury. Skutek: połączenie kołnierzowe nie jest szczelne, a nawet uszkodzone i następuje wyciek. Kiedy uszczelka kołnierza wystaje do rury, zwiększa to opór przepływu. Środki: płyta kołnierzowa i uszczelka zastosowane w rurociągu muszą spełniać wymagania projektowego ciśnienia roboczego rurociągu. Gumową podkładkę azbestową należy stosować na uszczelki kołnierzowe rur grzewczych i doprowadzających ciepłą wodę; Na uszczelkę kołnierzy rur doprowadzających i odprowadzających wodę należy zastosować podkładkę gumową. Uszczelka kołnierza nie może wystawać do wnętrza rury, a okrąg zewnętrzny powinien pasować do otworu na śrubę kołnierza. Na środku kołnierza nie należy umieszczać żadnej nachylonej podkładki lub kilku podkładek. Średnica śruby łączącej kołnierz powinna być mniejsza niż 2 mm niż średnica otworu kołnierza, a długość wystającej nakrętki pręta śruby powinna wynosić 1/2 grubości nakrętki.