Spesifieke vereistes vir radiografiese toetsing van klepkompressie gegote staal klep gegote staal voorkoms kwaliteit vereistes

Spesifieke vereistes vir radiografiese toetsing van klepkompressie gegote staal klep gegote staal voorkoms kwaliteit vereistes Die gietdefekte op die film word in vyf kategorieë verdeel: luggat, sand en slak insluiting, krimpgat en porositeit, binneverkoeler ongesmelt en kraak. Die porieë van die defekte in die herstelsweisarea op die negatief kan beskou word as die evaluering van die gietdefekte, terwyl die slak in die herstelsweisarea nie opgelos is nie en nie deurgesweis is nie as die slakinsluiting van die gietdefekte beskou kan word. . Die defekgrootte word gemeet volgens die grootte van die defekbeeld op die film. Ja. Vir die krimpholte word slegs die grootte van die ooglopende deel van elke defek gemeet, nie die grootte van die omliggende fuzzy skaduwee nie. Wanneer twee of meer defekte gedeeltelik op die film oorvleuel, moet hul afmetings afsonderlik gemeet word. Verbinding: Spesifieke vereistes vir radiografiese toetsing van klepdrukstaalgietstukke (II) 5. Defekklassifikasie en evalueringsmetode van radiografiese film 5.1 Defekklassifikasie en groottemeting 5.1.1 Gietdefekte op die film kan in vyf kategorieë verdeel word: luggat, sand en slakinsluiting, krimpgat en poreusheid, binneverkoeler ongesmelt en kraak. Die porieë van die defekte in die herstelsweisarea op die negatief kan beskou word as die evaluering van die gietdefekte, terwyl die slak in die herstelsweisarea nie opgelos is nie en nie deurgesweis is nie as die slakinsluiting van die gietdefekte beskou kan word. . 5.1.2 Die defekgrootte word gemeet volgens die grootte van die defekbeeld op die film. Ja. Vir die krimpholte word slegs die grootte van die ooglopende deel van elke defek gemeet, nie die grootte van die omliggende fuzzy skaduwee nie. Wanneer twee of meer defekte gedeeltelik op die film oorvleuel, moet hul afmetings afsonderlik gemeet word. 5.1.3 Wanneer die defek gekoppel is aan die evaluasierol (gesigveld) grens, moet dit by die berekeningspunte binne die evaluasiegebied ingesluit word. 5.2 Defekgraad van luggat, sand en slak 5.2.1 Kies die area met 'n groot aantal defekpunte op die negatiewe film as die evalueringsarea. Die grootte van die assesseringsarea en die relatief groot toelaatbare aantal defekte word in Tabel 6 en 7 gespesifiseer. Tabel 6 Die grootte van die assesseringsarea en die groter toelaatbare punte van porieë Tabel 7. Grootte van assesseringsarea en groter toelaatbare punte sand en slakinsluiting 5.2.2 Die aantal punte vir 'n enkele defek moet in Tabel 8 gespesifiseer word en volgens die grootte van die defek. Defekte kleiner as dié wat in Tabel 9 gespesifiseer word, mag egter nie getel word nie. Tabel 8 Aantal punte vir individuele defekte Tabel 9 tel nie die aantal defekte in vergelyking met die groter toelaatbare grootte nie. Dit kan volgens Tabel 6 en Tabel 7 onderskeidelik geëvalueer word, maar die grootte van die relatief groot porieë, sandklemme en skoonmaakklemme wat in vlak 1 toegelaat word, sal nie die wat in Tabel io en Tabel 11 onderskeidelik gespesifiseer word, oorskry nie. Tabel 10 Relatief groot poriegroottes toegelaat vir primêre defekte Tabel 11 Vergelykende groot sandklem- en skoonmaakgroottes toegelaat vir primêre defekte 5.3 Defekgraad van krimpholte 5.3.1. Kies 'n relatief groot deel van die lengte of area van die defek op die negatief vir evaluering. Die grootte van die assesseringsarea en die groter toelaatbare grootte van die defek word in Tabel 12 of 13 gespesifiseer. Tabel 12 Groot toelaatbare lengte van satyn vir strookkrimpgatdefekte Tabel 13 Die relatief groot toelaatbare area van dendritiese krimpholtedefekte 5.3.2 Krimp holte defekte kan verdeel word in strook krimp holte, dendritiese krimp holte en groot area krimp holte volgens hul vorms. 5.3.3 Berekening van defeklengte van strookkrimpgat: 'n strookkrimpinggat neem die relatief groot lengte van krimpgat as die defeklengte; Twee of meer strookkrimpgate is die som van die lengte van elke krimpgat as die defeklengte. Wanneer die krimpgat op die grens van die assesseringsarea is, moet die deel buite die defeklyn ook ingesluit word. 5.3.4 Berekening van die defekarea van dendritiese krimpholte: 'n dendritiese krimpholte is die produk van die groter lengte van die defek en die groter breedte van die ortogonale produk van die defekarea van die krimpholte; Twee of meer dendritiese krimpholtes is die som van die oppervlaktes van elke krimpholte as die defekarea. Wanneer die krimpgat op die grens van die assesseringsarea is, moet die deel buite die defeklyn ook ingesluit word. 5.3.5 Wanneer daar beide dendritiese en streepvormige krimpholtes in die evalueringsarea is, sal die streepvormige krimpholte as die takkrimpholte vir evaluering beskou word. Die lengte van die streepvormige krimpholte moet die lengte van die streepvormige krimpholte wees, en die breedte moet een derde van die lengte wees. 5.3.6. Die groot-area krimping defek word bereken deur die produk van die relatief groot lengte van die defek vermenigvuldig met die relatief groot breedte ortogonaal daarop. 5.3.7 Die graad van krimpholte-defekte sal geassesseer word volgens die lengte of area van defekte in die evalueringsarea. Krimpholtes kleiner as die gespesifiseer in Tabel 14 mag egter nie as defekte gereken word nie. 5.3.8 Strookkrimpholte moet geëvalueer word volgens iz volgens die som van defeklengte in assessering G; Die dendritiese krimpholte is geëvalueer volgens Tabel 13 volgens die som van die defekarea in die evalueringsarea. Die groot area krimping word geëvalueer volgens die som van die defek area in die evaluasie area volgens die waardes tussen hakies in Tabel 13. Tabel 14 Die groter grootte van krimping holte defekte sonder evaluering 5.3.9 Kraak (warm kraak en koue kraak) , binneverkoeler nie saamgesmelt nie en modderkernsteun wat nie op film i saamgesmelt is nie, sal as graad 6 geklassifiseer word. 5.4 Omvattende gradering van defekte 5.4.1 In die assesseringsarea, indien daar twee of meer tipes defekte gelyktydig is, is die klassifikasie moet onderskeidelik uitgevoer word volgens die tipes defekte, en dan moet die omvattende gradering uitgevoer word volgens die metode gegee in 5.42~5.4.4. 5.4.2 In die assesseringsgebied, indien daar defekte van homogene of twee tipes grond is en die graad nie eenvoudig is nie, sal die laer graad as die omvattende gradering geneem word. 5.4.3 In die assesseringsarea, indien daar twee of meer tipes defekte met dieselfde graad is, sal die omvattende gradering met een vlak verminder word. In die geval van twee of meer tipes Klas I-defekte, 'sal die gebrek as Klas 2 geklassifiseer word wanneer die getal, lengte of oppervlakte van die gebrek 1/2 van die toelaatbare waarde oorskry. 'n Defek geklassifiseer as vlak 2 volgens Tabel 10 of Tabel 11, of 'n gebrek geklassifiseer as vlak 2 volgens Tabel 9 en Tabel 14, wat buite die toepassingsgebied van Vlak i is sonder die vergelykende grootte van die gebrek, sal egter as vlak 2 geklassifiseer word, selfs al is dit gemeng met 'n ander vlak 2-defek. 5.4.4 Indien die beoordelaar meen dat die gebrek veiligheidsgevare inhou, kan dit as ongekwalifiseerd beoordeel word. Staalgietstukke van kleppe moet vir 'n sekonde geïnspekteer word nadat dit geklee en gesny is, en moet vir verskeie defekte op die oppervlak geëvalueer word volgens die foto's gespesifiseer in hierdie standaard (sien Hoofstuk 4). Hierdie standaard het 12 ouderdomstipes oppervlakdefek versamel (sien 4.1--4.12, elke defektipe sluit 5 gevalle in wat deur A, B, C, D en E voorgestel word. Alle defektipes [tipe a} ligte c}} terme in die graderingfoto's is slegs vir oppervlakdefekte verduidelik Die tipes en kenmerke van verskeie oppervlakdefekte word soos volg beskryf: 1 Reeks Hierdie standaard spesifiseer die tipes en kenmerke van oppervlakdefekte in kleppe, flense, pyptoebehore en ander drukstaalgietstukke inspeksie en aanvaarding van die oppervlakkwaliteit van kleppe, flense, pyptoebehore en ander drukstaalgietstukke. geëvalueer word volgens die foto's wat in hierdie standaard gespesifiseer word (sien Hoofstuk 4 3. Gradering van die byskrif van die foto 3.1 Hierdie standaard versamel 12 tipes oppervlakdefekouderdom (sien 4.1--4.12), elke defektipe sluit 5 gevalle in wat deur A verteenwoordig word. , B, C, D en E, twee gevalle getoon deur A en B is aanvaarbaar (gekwalifiseerd), en drie gevalle van C, D en E is onaanvaarbare (ongekwalifiseerde) gebreke. Met inagneming van die probleme wat veroorsaak word deur wasse wat dieselfde standaard gebruik om die grootte van die oorwydte van die gietoppervlak te bepaal, is die 60 foto's wat in hierdie standaard verskaf word voorbeelde van werklike grootte tekeninge van enige 4 X 100 mm X 125 mm area van die gespesifiseerde gietstuk oppervlak. 3. 2 Alle defektipes in die graderingfoto's [Type a} light c}} terme word verduidelik om slegs van toepassing te wees op oppervlakdefekte. Die tipes en kenmerke van elke oppervlakdefek word soos volg beskryf: a} kraak: lineêre krake op die oppervlak van staalgietstukke as gevolg van die werking van interne en eksterne spannings. Gewoonlik is sigbare oppervlakkrake nie gekwalifiseer nie. b) Krimpholte: As gevolg van metaal}}L-1}}, in die giet- en stygsny van staalgietstukke, is die vorm uiters onreëlmatig, die muur is grof en daar is dendriagtige kristalgate. C) Sand (slag) gate: gate met sand (slag) wat op die oppervlak van die staal gegiet word as gevolg van die betrokkenheid van sand in die gesmelte metaal. d) Porieë: as gevolg van die mengsel van gas in die gesmelte metaal, en die vorming van verskillende groottes op die oppervlak van die skuim l ", is die gatwand glad en peervormig, rond, ovaal of naaldvormige gate. e (Riffelig). projeksie): 'n Spits (rif) gevormde metaalprojeksie op die oppervlak van 'n staalgietsel Die vorm van die uiters onreëlmatige, retikulêre of aaragtige verspreiding van brame wat are genoem word. f) Rotstert: vlak (minder as 5~) inkepings met skerp hoeke word gevorm op die oppervlak van die skimmer as gevolg van defekte of vervorming van die sand oppervlak g) Koue skeiding en plooi: penetrerende of ondeurdringbare splete gevorm op die oppervlak van staal gietstukke in die vorm van geronde hoeke as gevolg van onvolledige integrasie van. die danstipe In die epidermis oor die algemeen met 'n dieper netwerk van groewe wat plooie genoem word die oppervlak van staalgietstukke is littekenagtig. Die oppervlak is grof, die rand is skerp, daar is 'n klein klank hoop metaal en die geboeide staal liggaam is verbind, en daar is 'n sandlaag tussen die litteken en die gietstuk. j} Steun litteken: ’n Litteken wat op die oppervlak van ’n staalgietsel gelaat word omdat die kernstut of binneverkoeler nie heeltemal gesmelt het nie. k) Sweislitteken: die litteken wat gelaat word op die sweisherstel van staalgietwerk as gevolg van swak herstel na sweiswerk. l) Growwe oppervlak: die oppervlak van die staalgietwerk is nie glad en ongelyk nie. 4 Gradering Foto's 4. 1 Tik a): Kraak