Τι θα είναι ο 21ος αιώνας; Αν με ρωτούσατε πριν από 20 χρόνια, ας πούμε 10 Σεπτεμβρίου 2001, θα είχα μια ξεκάθαρη απάντηση: προωθήστε τον φιλελευθερισμό. Μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, το τέλος του απαρτχάιντ και τις μεταρρυθμίσεις του Deng Xiaoping στην Κίνα, ένα σύνολο αξιών φαίνεται να κινείται - δημοκρατία, καπιταλισμός, ισότητα, προσωπική ελευθερία.
Στη συνέχεια, τις επόμενες δεκαετίες, η εξάπλωση της δημοκρατίας μπλοκαρίστηκε και στη συνέχεια αντιστράφηκε. Δικτάτορες στην Κίνα, την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και άλλες περιοχές κατέχουν την εξουσία. Έχουμε μπει στη γνώριμη πλέον κούρσα μεταξύ δημοκρατικού φιλελευθερισμού και αυταρχισμού.
Όμως τα τελευταία χρόνια συνέβη κάτι ενδιαφέρον: οι εξουσιαστές βρήκαν τον Θεό. Χρησιμοποιούν θρησκευτικά σύμβολα ως σημάδια εθνικιστικής ταυτότητας και συνθήματα συγκέντρωσης. Ένωσαν τις μάζες πίσω τους εξαπολύοντας ατελείωτους πολιτιστικούς πολέμους. Επαναπροσδιορίζουν την παγκόσμια συζήτηση: δεν είναι πλέον μια διαμάχη μεταξύ δημοκρατίας και δικτατορίας. βρίσκεται μεταξύ της ηθικής υποβάθμισης της δυτικής ελίτ και των παραδοσιακών αξιών και της ανώτερης πνευματικότητας των καλών απλών ανθρώπων της πόλης τους.
Σε μια εποχή που η ελκυστικότητα των πραγματικών θρησκειών φαίνεται να μειώνεται, ο 21ος αιώνας μετατρέπεται σε μια εποχή τζιχάντ που εκτείνεται σε όλο τον κόσμο.
Ο Σι Τζινπίνγκ είναι ένας από τους δημιουργούς αυτού του είδους αυταρχισμού. Ο Μάο Τσε Τουνγκ περιφρονούσε την Κίνα πριν από την επανάσταση. Όμως το καθεστώς Σι Τζινπίνγκ δεν φείδεται προσπαθειών για να αποδεχθεί παλιά έθιμα και παραδοσιακές αξίες. Ο Κινέζος μελετητής Max Oidtmann δήλωσε ότι, ενώ καθιερώνει «βασικές σοσιαλιστικές αξίες», περιορίζει τις ανεξάρτητες θρησκευτικές οντότητες, το οποίο είναι ένα δόγμα που συνδυάζει τον Κομφουκιανισμό, τον Ταοϊσμό, τον Μαρξισμό και τη σκέψη του Μάο Τσε Τουνγκ.
Την περασμένη εβδομάδα, η κινεζική κυβέρνηση διέταξε μποϊκοτάρισμα των διασημοτήτων «σασσί». Πρόκειται για εμφανίσιμους άνδρες σταρ με ήπιες προσωπικότητες και κατηγορούνται ότι θηλυκοποιούν την κινεζική αρρενωπότητα. Αυτή είναι μόνο μία από τις προσπάθειες να καταδειχθεί πώς το καθεστώς προστατεύει την Κίνα από τους πολιτιστικούς πολέμους της δυτικής ηθικής διαφθοράς.
Ο ηθικός λαϊκισμός του καθεστώτος από πάνω προς τα κάτω έχει αντίκτυπο. Σήμερα, ο παραδοσιακός χαρακτήρας γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλής μεταξύ των απλών Κινέζων καθώς και των διανοουμένων και των πολιτικών, έγραψε ο Xuetong Yan του Πανεπιστημίου Tsinghua το 2018. Το Διαδίκτυο της Κίνας είναι πλέον ξεκάθαρα πλημμυρισμένο από παρακμιακές επιθέσεις της «λευκής αριστεράς» Αμερικανούς και Ευρωπαίους προοδευτικούς μορφωμένους που υποστηρίζουν φεμινισμός, δικαιώματα LGBTQ κ.λπ.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν και άλλοι περιφερειακοί δικτάτορες έπαιξαν παρόμοια παιχνίδια. Ο Πούτιν έχει από καιρό συσχετιστεί με θρησκευτικούς φιλοσόφους όπως ο Ιβάν Ίλιν και ο Νικολάι Μπερντιάεφ. Σε ένα άρθρο του Κέντρου Μπέρκλεϋ στο Πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν, ο Ντμίτρι Ουζλάνερ ανέφερε ότι το καθεστώς διαμορφώνεται ως το πλαστικό προπύργιο των χριστιανικών αξιών για να αποτρέψει τον κόσμο από το να πέσει στον φιλελευθερισμό. Ηθική σύγχυση.
Εκεί ξέσπασαν και πολιτιστικοί πόλεμοι. Το καθεστώς περιόρισε το Διαδίκτυο, προσπάθησε να περιορίσει τις αμβλώσεις, διευκόλυνε την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, εφάρμοσε νόμους για τη βλασφημία και απαγόρευσε την παροχή πληροφοριών που υποστηρίζουν «μη παραδοσιακές σεξουαλικές σχέσεις» σε ανηλίκους.
Ακόμη και αυταρχικοί στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δυτική Ευρώπη άρχισαν να συμμετέχουν. Ο μελετητής διεθνών υποθέσεων Tobias Cremer έδειξε ότι πολλοί λεγόμενοι χριστιανοί εθνικιστές στα ακροδεξιά κινήματα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο θρησκευόμενοι.
Οδηγούνται από τον νατιβισμό και τις αντιμεταναστευτικές συμπεριφορές και στη συνέχεια αρπάζουν το σύμβολο του Χριστιανισμού για να διακρίνουν «αυτούς» από «εμείς». Για παράδειγμα, στη Γερμανία, ακροδεξιές ομάδες που καυχώνται επιθετικά για τη χριστιανική τους ταυτότητα δεν έχουν καλές επιδόσεις μεταξύ ψηφοφόρων με γνήσιες θρησκευτικές πεποιθήσεις.
Σε άλλο άρθρο στο Berkeley Center, ο Kramer έγραψε ότι Αμερικανοί ακροδεξιοί εξτρεμιστές παρέλασαν χριστιανικούς σταυρούς σε συγκεντρώσεις, χρησιμοποιούσαν εικόνες σταυροφόρων στα μιμίδια τους και μπορεί ακόμη και να αναζητήσουν συμμαχίες με συντηρητικές χριστιανικές ομάδες. Αλλά αυτά Η αναφορά δεν αφορά τη ζωντανή, ενεργητική, καθολική και ολοένα και πιο ποικιλόμορφη πίστη στον Ιησού Χριστό που ασκείται από τις περισσότερες αμερικανικές εκκλησίες σήμερα. Αντίθετα, ο πολιτικός χριστιανισμός έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό ένα είδος λευκής ταυτότητας. Εκκοσμικευμένος «Χριστιανισμός»: σύμβολο πολιτιστικής ταυτότητας και λευκό σύμβολο που μπορεί να αντικατασταθεί με καπλαμά Βίκινγκ, σημαίες της Συνομοσπονδίας ή νεοπαγανιστικά σύμβολα.»
Αυτοί οι εξουσιαστές με τον μανδύα της θρησκείας θα προκαλέσουν φυσικά αντιθρησκευτική αντίδραση μεταξύ εκείνων που πλέον συνδέουν τη θρησκεία με τον αυταρχισμό, τον νατιβισμό και τον γενικό χουλιγκανισμό. Τις τελευταίες δεκαετίες, το πρωτοφανές επίπεδο ανεξιθρησκίας στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν μείωσε τους φαύλους πολιτιστικούς και πνευματικούς πολέμους.
Οι ψευδοθρήσκοι εξουσιαστές αυξάνουν τον ηθικό κίνδυνο. Ενεργούν σαν ο ατομικισμός, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η διαφορετικότητα, η ισότητα των φύλων, τα δικαιώματα LGBTQ και η θρησκευτική ελευθερία να είναι απλώς η τελευταία μορφή δυτικού ηθικού ιμπεριαλισμού και προάγγελος κοινωνικού και ηθικού χάους.
Όσοι από εμάς είμαστε στο πλευρό του δυτικού φιλελευθερισμού δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να τον πολεμήσουμε πνευματικά και πολιτιστικά, δείχνοντας ότι ο πλουραλισμός είναι το αντίθετο της παρακμής, ένας πνευματικά πλούσιος, πρακτικός και αποτελεσματικός τρόπος ενίσχυσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και λειτουργίας. . Μια αρμονική κοινωνία.
Οι Times δεσμεύονται να δημοσιεύουν διάφορες επιστολές προς τον εκδότη. Θέλουμε να ακούσουμε τις σκέψεις σας για αυτό ή οποιοδήποτε από τα άρθρα μας. Εδώ είναι μερικές συμβουλές. Αυτό είναι το email μας: letters@nytimes.com.
Ώρα δημοσίευσης: Σεπ-16-2021
