شیر کاهش فشار پوشش اپوکسی چدن داکتیل

تغییر اقلیم چالش تعیین کننده زمان ماست. این ستون به معرفی شماره ویژه «ژورنال جغرافیای اقتصادی» در مورد تغییرات اقلیمی می پردازد که با بحث در مورد دو موضوع اصلی جغرافیای اقتصادی تغییر اقلیم، مبنایی برای تصمیم گیری عاقلانه فراهم می کند. اولاً، تغییرات آب و هوایی تأثیرات ناهمگنی را در سراسر فضاها ایجاد خواهد کرد. دوم، یکی از جنبه های کلیدی سازگاری انسان با تغییرات آب و هوایی، تحرک جغرافیایی است. بنابراین، محدودیت های تحرک، هزینه های اجتماعی-اقتصادی تغییرات آب و هوایی را تشدید خواهد کرد. سایر تنظیمات تحت پوشش این شماره شامل باروری، تخصص و تجارت است. حتی با اقدامات رادیکال فوری، دمای زمین در سال 2100 ممکن است حداقل 3 درجه سانتیگراد بالاتر از زمان نگارش مقاله باشد (Tollefson 2020). بنابراین، تغییرات آب و هوایی یک چالش تعیین کننده در زمان ما است (از دست دادن تنوع زیستی به همان اندازه ضروری است). سناریوهای صادر شده توسط هیئت بین دولتی تغییر آب و هوا (IPCC) مدل های پیچیده ای از تعاملات پیچیده بین فعالیت های انسانی و آب و هوا ارائه می دهد. با این حال، مدل‌سازی آن‌ها از اثرات فضایی ناهمگن و لبه‌های متعدد تحت تأثیر این پدیده هنوز نسبتاً ساده است (Cruz and Rossi-Hansberg 2021a, 2021b). برای رسیدگی به نگرانی‌های اسوالد و استرنا (2019) و پیگیری تلاش‌های اخیر، مانند شماره ویژه مجله سیاست‌های اقتصادی (آزمات و همکاران، 2020)، پنج مقاله در جدید جمع‌آوری کرده‌ایم. مقاله ویژه نشریه سیاست اقتصادی جغرافیای اقتصادی (JoEG) به رفع این کاستی ها و پرداختن به جنبه های مهم دو موضوع اصلی جغرافیای اقتصادی تغییر اقلیم کمک می کند. اول، اثرات تغییرات آب و هوایی از نظر فضایی ناهمگن هستند. به نوبه خود، برخی از مناطق جهان جمعیت و تولید سرانه بیشتری را نسبت به سایرین از دست خواهند داد، و حتی ممکن است برخی مناطق به این دلیل بهتر شوند. چندین مقاله در این شماره ویژه این ناهمگونی را در مقیاس فضایی خوب مستند می کند. برای مثال، شکل 1 تغییر دمای پیش‌بینی‌شده ناشی از افزایش 1 درجه سانتی‌گراد در دمای جهانی را با وضوح 1 درجه در 1 درجه در 2200.2 سال گزارش می‌کند. ناهمگونی حاصل شگفت انگیز است. دوم، انسان ها (و سایر گونه ها) باید برای زنده ماندن خود را وفق دهند. طیف وسیعی از اقدامات برای کاهش تغییرات آب و هوایی شامل کاهش شدت کربن و متان عادات مصرف و فرآیندهای تولید است. چندین مقاله در این شماره ویژه بر سازگاری از طریق مهاجرت و تحرک جغرافیایی تأکید دارند. به طور خاص، این مقالات تاکید می کنند که چگونه عدم تحرک می تواند هزینه های اجتماعی-اقتصادی تغییرات آب و هوایی را تشدید کند. در اولین مقاله در شماره ویژه، Conte، Desmet، Nagy، و Rossi-Hansberg (2021a؛ همچنین نگاه کنید به Conte et al., 2021b) در مورد دو موضوع فوق صحبت کردند و ما این ستون Vox را با توجه به دیدگاه آنها سازماندهی کردیم. نویسنده یک مدل رشد فضایی کمی پویا، درست مانند کار پیشگام ویلیام نوردهاوس (1993) معرفی کرد که با رابطه دو طرفه بین فعالیت اقتصادی، انتشار کربن و دما مشخص می شود. مهمتر از همه، تجزیه و تحلیل اجازه می دهد تا دو بخش (کشاورزی و غیر کشاورزی) که به ناهمگونی دما و تجزیه فضایی بسیار خوب حساس هستند. نویسندگان مدل خود را با داده هایی در مورد جمعیت جهانی، دما و خروجی بخش ارائه کردند. وضوح 1 درجه در 1 درجه است و افزایش ذخیره کربن و دمای جهانی به دنبال سناریوی فشرده کربن IPCC (به نام غلظت نماینده) 8.5 است. با استفاده از چنین مدل کالیبره شده، آنها اجازه دادند تا 200 سال برای تعیین کمیت ناهمگونی فضایی تغییرات آب و هوایی بر روی جمعیت، تولید ناخالص داخلی سرانه و ترکیب تولید محصولات کشاورزی و غیرکشاورزی اجرا شود. آنها همچنین بر نقش تجارت و مهاجرت در کاهش یا تقویت تلفات در واحد فضایی 1*1 درجه ناشی از تغییرات آب و هوایی تأکید کردند. صحنه اولیه کونته و همکاران. (2021a) فرض کنید اصطکاک بین جریان جمعیت و کالا در طول زمان ثابت است. مدل آنها پیش بینی می کند که جمعیت اسکاندیناوی، فنلاند، سیبری و شمال کانادا افزایش می یابد و درآمد سرانه نیز افزایش می یابد. شمال آفریقا، شبه جزیره عربستان، شمال هند، برزیل و آمریکای مرکزی در هر دو جنبه تفاوت هایی خواهند داشت. کاهش می یابد. شکل 2 شکل 6 را در مقاله خود بازتولید می کند و تأثیر تغییرات آب و هوایی بر جمعیت پیش بینی شده در سال 2200 را گزارش می کند. کشاورزی در فضا متمرکزتر شده و به آسیای مرکزی، چین و کانادا رفته است. این سناریوها حاکی از حجم زیادی از جابجایی جمعیت در داخل و بین کشورها است، به ویژه زمانی که هزینه های تجاری بالا باشد. بنابراین، موانع تحرک ممکن است منجر به کاهش قابل توجهی در کارایی شود. نکته: این شکل لگاریتم جمعیت پیش‌بینی‌شده 2200 نفری را نسبت به جمعیت پیش‌بینی‌شده در غیاب تغییرات اقلیمی نشان می‌دهد. انتظار می رود جمعیت منطقه آبی تیره بیش از دو برابر شود. انتظار می رود که منطقه قرمز تیره بیش از نیمی از جمعیت خود را از دست بدهد. مقالات Castells-Quitana، Krause و McDermott (2021) این کار را از دو جهت تکمیل می کنند. اول، یک تحلیل رگرسیون گذشته‌نگر برای تعیین کمیت تأثیر تغییرات آب و هوایی گذشته بر مهاجرت شهری به روستا ارائه می‌کند (همچنین به Peri و Sasahara 2019a، 2019b مراجعه کنید)، و Conte و همکاران. (2021a) عمدتاً یک تمرین پیش‌بینی است. ثانیاً، تأثیرات بارندگی بلندمدت (1950-2015) و تحول دما را بر نرخ شهرنشینی و ساختار شهرهای بزرگ در کشورهای مختلف مورد مطالعه قرار داد. مهمتر از همه، آنها اجازه می دهند تا اثرات ناهمگونی را در میان کشورهای کم درآمد، با درآمد متوسط ​​و با درآمد بالا ایجاد کنند و تأثیر آن را بر ساختار کلی شهری کشور و اندازه، تراکم و شکل شهری مطالعه می کنند. آنها دریافتند که در کشورهایی با شرایط اقلیمی اولیه نامطلوب، بدتر شدن شرایط اقلیمی (دمای بیشتر و بارندگی کمتر) با نرخ شهرنشینی بالاتر مرتبط است و این اثرات به ویژه در کشورهای در حال توسعه قوی است و بر ابعاد مختلف تراکم و رشد شهرها از جمله تأثیر می گذارد. بزرگترین مناطق شهری یکی دیگر از جنبه های مهم که مکمل تأثیر اقتصادی تغییرات آب و هوایی است، تأثیر آن بر تنش ها و درگیری های اجتماعی محلی است. مقاله Bosetti، Cattaneo و Peri (2021) تجزیه و تحلیل کرد که آیا مهاجرت فرامرزی بین سال‌های 1960 و 2000 بر ارتباط بین افزایش دما و درگیری در 126 کشور تأثیر گذاشته است یا خیر. از یک سو، افزایش دما و خشکسالی های مکرر، کمبود منابع محلی را افزایش می دهد و در نتیجه بر احتمال درگیری های محلی تأثیر می گذارد (به عنوان مثال، Hsiang و همکاران، 2011). از سوی دیگر، مدل اقتصادی مهاجرت توسط کونته و همکاران. (2021a) نشان می دهد که به دلیل کاهش بهره وری به دلیل تغییرات آب و هوایی، تحرک باعث کاهش زیان های اقتصادی می شود. بوستی و همکاران ترکیب این دو بینش، ثابت می کند که در کشورهای فقیر، احتمال درگیری داخلی با دما همبستگی مثبت دارد و این همبستگی به ویژه در کشورهایی با تمایل کم به مهاجرت قوی است. مهاجرت به عنوان «دریچه فرار» تحت فشار اقتصادی است. به نظر می رسد کاهش فشار جمعیت در کشورهای در حال توسعه که در آن بهره وری کشاورزی در حال کاهش است، راهی موثر برای کاهش خطر تبدیل این مناطق به درگیری های محلی باشد. تاثیر تغییرات آب و هوایی بر باروری مورد بررسی قرار نگرفته است. راه حل این مشکل مقاله گرین (2021) است که به بررسی رابطه بین شوک های آب و هوایی و انتقال جمعیتی در ایالات متحده از سال 1870 تا 1930 می پردازد. نویسنده یک همبستگی مثبت بین تغییرات بارندگی در یک منطقه و تفاوت در باروری بین خانوارهای کشاورزی و غیر کشاورزی در جوامع روستایی، زمانی که تغییرات اقلیمی و عدم قطعیت تغییرات در بهره‌وری کشاورزی را افزایش می‌دهد، کار کودکان منابع بیشتری را فراهم می‌کند. بنابراین، خانوارهای روستایی ممکن است نرخ باروری را افزایش دهند و این مکانیسم در خانوارهای شهری کارایی ندارد. تغییرات آب و هوایی منجر به بالا آمدن سطح دریاها و طوفان ها و طوفان های مکرر می شود. مناطق ساحلی به ویژه خطرناک هستند. 3 از رویکرد مفهومی نزدیک به Conte و همکاران استفاده کنید. (2021a)، دسمت و همکاران. (2021) برآورد هزینه اقتصادی سیل ساحلی. مقاله ای از اینداکو، اورتگا و تاسپینار (2021) در شماره ویژه JoEG با مستند کردن تأثیر طوفان سندی بر تجارت شهر نیویورک، مقاله را تکمیل می کند. سیل در سال 2021 منجر به کاهش ناهمگن اشتغال (تقریباً 4 درصد به طور متوسط) و دستمزدها (تقریباً 2 درصد به طور متوسط) شد و تأثیر بروکلین و کوئینز بیشتر از منهتن بود. این اثرات ناهمگن منعکس کننده ناهمگونی شدت سیل و ترکیب صنعت است. دی اسمت و همکاران (2021) مدلی را در همان خانواده Conte و همکاران توسعه داد. (2021a) تخمین زده می شود که زیان اقتصادی ناشی از سیل ساحلی در سال 2200 از 0.11 درصد درآمد واقعی زمانی که پاسخ مهاجرت مجاز است به 4.5 درصد در زمانی که پاسخ مجاز نیست افزایش می یابد. سه مقاله دیگر در این شماره ویژه نیز بر نقش مهاجرت به عنوان مکانیزم سازگاری با تغییرات اقلیمی تمرکز دارند. کاستلز-کویتانا و همکاران. (2021) مهاجرت از مناطق روستایی به شهرهای داخل مرزهای ملی را مستند کرد و بر تحرک به عنوان نیرویی که بر پیامدهای شهرنشینی تغییرات آب و هوایی تأثیر می گذارد متمرکز شد. بوستی و همکاران (2021) تحلیل می کند که چگونه مهاجرت برون مرزی بین سال های 1960 و 2000 بر پیوند بین گرم شدن هوا و درگیری در 126 کشور تأثیر گذاشته است. 4 مهاجرت تأثیر افزایش دما بر احتمال درگیری مسلحانه را کاهش می دهد، در حالی که امکان درگیری در کشورهای همسایه (مهاجرت) را افزایش نمی دهد. تحرک برای شرکت ها و کارفرمایان نیز مهم است. اینداک و همکاران (2021) نشان می دهد که شرکت ها با جابجایی موسسات در حال سازگاری با خطرات سیل هستند و برخی از شرکت ها حتی ممکن است از سیل منفعت ببرند. توانایی جابجایی به بخش تجاری بستگی دارد، اما به طور کلی، تحرک شرکت نیز یک اتاق کلیدی برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی است. کونته و همکاران (2021a) همچنین مشخص شده است که مهاجرت و تجارت جایگزین هستند. اصطکاک تجاری بالا مانعی برای ترکیب تولید محلی برای انطباق با تغییرات اقلیمی است، زیرا تغییر به سمت خودکفایی مانع استفاده از مزیت های نسبی رو به رشد یک منطقه می شود. این امر مهاجرت از مناطقی که بیشترین تأثیر نامطلوب را دارند به مناطقی که کمتر تحت تأثیر افزایش دما قرار گرفته اند را تشویق می کند. جالب توجه است که این مناطق در اروپا، ژاپن و ایالات متحده با بهره وری بالا متمرکز شده اند. بنابراین، هزینه های تجاری بالا منجر به افزایش مداوم هزینه های آب و هوایی نمی شود. کار اخیر کروز و روسی هانسبرگ (2021a، 2021b) نیز مکمل Conte و همکاران است. (2021a)، با در نظر گرفتن دو لبه دیگر تغییرات ناشی از آب و هوا: راحتی و باروری. اگرچه هنوز به طور کامل کاوش نشده است، کانال باروری در مقاله گرین (2021) موقعیت مرکزی را اشغال می کند. گریم تفاوت های باروری بین خانوارهای مزرعه و غیرکشاورزی در شهرستان را در طول زمان تجزیه و تحلیل کرد تا تأثیر علت بارندگی و خطرات خشکسالی را بر انتقال جمعیت تعیین کند. وی دریافت که تفاوت نرخ باروری در مناطق با تغییرات زیاد در بارندگی به طور قابل توجهی بیشتر از مناطق با تغییرات کم بارندگی است. جالب اینجاست که این اثر زمانی ناپدید شد که آبیاری و ماشین آلات کشاورزی ارتباط بین تغییرات بارندگی و عملکرد را تضعیف کردند. در نهایت، ما باید مجموعه ای از پیامدهای پیچیده تغییرات آب و هوایی را بر اقتصاد و جامعه تحلیل کنیم. ما نه تنها باید کانال‌ها، مکانیسم‌ها و ناهمگونی‌هایی را که ما را برای درک تأثیر راهنمایی می‌کنند، در نظر بگیریم، بلکه باید مطالعات موردی و تحلیل تجربی هدفمندتر را نیز در نظر بگیریم. یک یا چند مورد از آنها و ارائه جزئیات و علیت. ما در این شماره ویژه مجله جغرافیای اقتصادی، مقالاتی را جمع آوری کردیم که این دو روش را با هم ترکیب می کردند. ما امیدواریم که این مقالات باعث تشویق تحقیقات و تعامل بیشتر بین اقتصاددانان خرد و اقتصاددانان کلان شود که پیامدهای تغییرات آب و هوایی را مطالعه می کنند. Azmat، G، J Hassler، A Ichino، P Krusell، T Monacelli، و MSchularick (2020)، "فراخوان برای تاثیر: موضوع ویژه سیاست اقتصادی در مورد اقتصاد تغییرات آب و هوا"، VoxEU. سازمان، 17 ژانویه. Balboni، C (2019)، â???? در راه آسیب؟ سرمایه گذاری در زیرساخت و پایداری شهرهای ساحلی؟، مقاله کار، موسسه فناوری ماساچوست. Bosetti، V، C Cattaneo و G Peri (2021)-آیا باید بمانند یا باید بروند؟ مهاجرت اقلیمی و تضادهای محلی-مجله جغرافیای اقتصادی 21(4)، ویژه نامه جغرافیای اقتصادی تغییر اقلیم. Castells-Quitana، D، M Krause و T McDermott (2021)، "نیروهای شهرنشینی گرمایش جهانی: نقش تغییر اقلیم در توزیع فضایی جمعیت"، مجله جغرافیای اقتصادی 21 (4)، جغرافیای اقتصادی تغییرات اقلیمی موضوع ویژه را مطالعه کنید Cattaneo، C، M Beine، C Fröhlich، و غیره (2019)، â???? مهاجرت انسان در عصر تغییرات اقلیمی. ???? بررسی سیاست و اقتصاد محیطی 13: 189-206. Cattaneo، C و G Peri (2015)، پاسخ "مهاجرت" به افزایش دما-VoxEU، 14 نوامبر. Cattaneo، C و G Peri (2016)، â???? واکنش مهاجرت به افزایش دما آ؟؟؟؟ مجله اقتصاد توسعه 122: 127â????146. کونته، برونو، کلاوس دزمت، دیوید کی ناگی، و استبان روسی هانسبرگ (2021a)، "تخصص بخش محلی در جهان گرمایش"، مجله جغرافیای اقتصادی 21(4)، شماره ویژه درباره جغرافیای اقتصادی تغییر اقلیم. Conte، B، K Desmet، DK Nagy، و E Rossi-Hansberg (2021b)، «انطباق با تجارت: تغییر تخصص برای مبارزه با تغییرات آب و هوا»، VoxEU.org، 4 می. کروز، JL و E Rossi-Hansberg (2021a) ، "The Economic Geography of Global Warming"، CEPR Discussion Paper 15803. Cruz, JL and E Rossi-Hansberg (2021b)، "مزایای نابرابر: ارزیابی تاثیر کلی و فضایی اقتصادی گرمایش جهانی"، VoxEU.org، 2 مارس. Desmet، K، DK Nagy، و E Rossi-Hansberg (2018)، "Adapt or be overwhelmed"؟ ? ، VoxEU.org، 2 اکتبر. Desmet، K، RE Kopp، SA Kulp، DK Nagy، M Oppenheimer، E Rossi-Hansberg و BH Strauss (2021)، "ارزیابی هزینه اقتصادی سیل ساحلی"؟ ? ، مجله اقتصادی آمریکا: اقتصاد کلان 13 (2): 444-486. گریم، ام (2021)، "ریسک بارندگی، نرخ باروری و توسعه: شواهدی از سکونتگاه های مزرعه در طول دوره گذار ایالات متحده"، مجله جغرافیای اقتصادی 21(4)، تغییر شماره ویژه جغرافیای اقتصادی آب و هوا. Hsiang، SM، KC Meng و MA Cane (2011)، â???? جنگ داخلی با آب و هوای جهانی مرتبط است â????, Nature 476: 438â????40 Indaco, A, F Ortega, and S Taspinar (2021), "Hurricane, Flood Risk, and Business Economic Adaptation", "Journal" جغرافیای اقتصادی» 21(4)، «جغرافیای اقتصادی» ویژه موضوع تغییر اقلیم. Lin, T, TKJ McDermott and G Michaels (2021a), "Cities and Sea Level", CEPR Discussion Paper 16004. Lin, T, TKJ McDermott and G Michaels (2021b), â?????? چرا در مناطق ساحلی مستعد سیل مسکن می سازیم؟ ، VoxEU.org، 22 آوریل. Nordhaus، WD (1993)، "Roll the Dice": بهترین مسیر انتقال برای کنترل گازهای گلخانه ای، اقتصاد منابع و انرژی 15(1): 27-50. اسوالد، آ و ان استرن (2019)، â?????چرا اقتصاددانان جهان را در مورد تغییرات آب و هوایی ناامید می کنند؟ VoxEU.org، 17 سپتامبر. Peri، G and A Sasahara (2019a)، "تأثیر گرمایش جهانی بر مهاجرت شهری و روستایی: شواهدی از داده های بزرگ جهانی"، NBER Working Paper 25728. Peri، G and A Sasahara (2019b)، "تأثیر گرمایش جهانی در مورد مهاجرت روستایی-شهری-، VoxEU.org، 15 ژوئیه. Tollefson، J (2020). آ؟؟؟؟ چگونه زمین تا سال 2100 نمی تواند آن را بدست آورد؟ â????، ویژگی Nature News، آوریل. doi.org/10.1038/d41586-020-01125-x یوه، جی، و ام شلزینگر (2002). â?????جغرافیای اقتصادی تاثیرات تغییر اقلیم â?????، مجله جغرافیای اقتصادی 2(3): 311-341. 2 این شکل شکل 5 را در مقاله Conte Desmet، Nagy و Rossi-Hansberg (2021) بازتولید می کند. ما از این نویسندگان برای به اشتراک گذاشتن داده های خود با ما تشکر می کنیم. 3 لین و همکاران (2021a, 2021b) افزایش هشداردهنده ای (از 12% به 14%) در واحدهای مسکونی ساخته شده در مناطق ساحلی در معرض خطر سیل در امتداد اقیانوس اطلس و خلیج مکزیک بین سال های 1990 تا 2010 ثبت کرد. Balboni (2019) اشاره کرد که سرمایه گذاری های گذشته در زیرساخت ها ممکن است ادامه وجود شهرهای ساحلی را توضیح دهند. 4 یوه و شلسینگر (2002) و کاتانئو و همکاران. (2019) همچنین واکنش شهرنشینی به افزایش دما را ثبت کرد. Cattaneo و Peri (2015، 2016) واکنش مهاجرت بین المللی را ثبت کردند.