شیر چک تاب دو دیسکی ویفر نوع cf8 فولاد ضد زنگ

از زمان شیوع COVID-19، این سؤال به ظاهر ساده باعث اختلاف نظر بین متخصصان و کشور شده است: آیا افرادی که بیمار نیستند باید از ماسک برای محدود کردن شیوع این بیماری استفاده کنند؟
برای ماه‌ها، CDC اصرار داشت که تنها افرادی که نیاز به استفاده از ماسک دارند، کسانی هستند که بیمار هستند یا با ماسک درمان می‌شوند. این ایده از این ایده سرچشمه می گیرد که ماسک های پزشکی اولیه برای محافظت از پوشنده کار چندانی انجام نمی دهند، اما عمدتاً برای جلوگیری از پاشیدن قطرات عفونی از بینی و دهان بیماران انجام می شود. علاوه بر این، نیاز به اولویت بندی تخصیص تجهیزات محدود به کادر پزشکی خط مقدم وجود دارد. سازمان بهداشت جهانی موافقت کرد.
اما برخی از کشورها استراتژی‌های متفاوتی را اتخاذ کرده‌اند و پیشنهاد می‌کنند که در برخی موارد حتی زمانی که مردم دور از خانه هستند از ماسک استفاده شود. بسیاری از دانشمندان همچنین شروع به پیشنهاد کرده اند که یک سیاست ماسک گسترده تر ممکن است ایده خوبی باشد.
سپس، پس از روزها گمانه زنی، رئیس جمهور دونالد ترامپ در 3 آوریل اعلام کرد که CDC توصیه می کند مردم از ماسک های پارچه ای برای صورت در مکان های شلوغ استفاده کنند، حتی اگر او تاکید کرد که این اقدام داوطلبانه است و گفت که از آن پیروی نمی کند.
وی گفت: بنابراین، پوشیدن ماسک در واقع داوطلبانه خواهد بود. "شما می توانید آن را انجام دهید. شما مجبور نیستید این کار را انجام دهید. من انتخاب می کنم که نکنم.»
این آژانس به داده‌های جدیدی اشاره کرد که نشان می‌دهد «بخش زیادی» از افراد آلوده به کروناویروس جدید حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشند، می‌توانند ویروس را به دیگران سرایت کنند. آژانس این توصیه را اصلاح کرد و گفت: «هر وقت کسی مجبور به رفتن شد، همه باید از ماسک پارچه‌ای استفاده کنند. وارد مکان‌های عمومی شوید.»
وب‌سایت به‌روزرسانی‌شده CDC بیان می‌کند: پوشاندن صورت با پارچه برای محافظت از پوشنده نیست، بلکه برای جلوگیری از انتشار ویروس از پوشنده به دیگران است.q این امر به‌ویژه در صورتی مهم است که فردی آلوده باشد اما علائمی نداشته باشد.q
اگرچه در ایالات متحده این روند به سمت پوشش های بیشتر روی آورده است، اما برخی از کارشناسان نسبت به این سیاست ملاحظاتی دارند. تحقیقات بسیار کمی در مورد ماسک های پارچه ای وجود دارد و شواهد زیادی در دنیای واقعی برای توصیه ماسک های پزشکی به عموم وجود ندارد. اگر افراد پوشش را به درستی نپوشند، یا آن را با احساس امنیت کاذب اشتباه بگیرند، این دستورالعمل ها ممکن است کمبود ماسک پزشکی را تشدید کند یا نتیجه معکوس داشته باشد.
در همان زمان، دانشمندان دیگر خاطرنشان کردند که مطالعات آزمایشگاهی نشان داده است که استفاده گسترده از ماسک‌ها و حتی مدل‌های کمتر موثر pdo it yourselfq، ممکن است همچنان مفید باشد. و استفاده گسترده از ماسک ها ممکن است از لمس صورت افراد جلوگیری کند و به انتقال شدت اپیدمی کمک کند.
ما برخی از تحقیقات و تفکرات پشت نقاب ها را مرور می کنیم و توضیح می دهیم که چرا نظرات متفاوت است. اما ابتدا باید توجه داشت که علیرغم بحث، در مهم ترین موضوعات، اکثر کارشناسان اتفاق نظر دارند:
بسته به طرح، ماسک‌ها می‌توانند شیوع بیماری‌های افراد آلوده را در به اصطلاح کنترل منبع محدود کنند و/یا می‌توانند از پوشندگان در برابر عفونت محافظت کنند.
تا آنجا که به COVID-19 مربوط می شود، انتشار ویروس عمدتاً از طریق قطرات تنفسی است. هنگامی که فرد مبتلا سرفه یا عطسه می کند، قطرات تنفسی روی دهان یا بینی دیگران می ریزد. این قطرات همچنین می توانند سطحی را که افراد دیگر قبل از لمس صورت خود لمس می کنند، آلوده کنند.
در اینجا، ماسک‌های جراحی اولیه - ماسک‌های یکبار مصرف شل - ممکن است مفید باشند، زیرا اگر یک فرد بیمار از ماسک استفاده کند، قطرات عفونی آن ممکن است در ماسک به دام بیفتند. پزشکان و پرستارانی که از چنین ماسک هایی استفاده می کنند نیز ممکن است محافظت شوند زیرا ممکن است سرفه یا عطسه کنند.
اما محققان همچنین گمان می‌کنند که ویروس کرونای جدید SARS-CoV-2 می‌تواند به‌عنوان قطرات بسیار کوچکی به نام آئروسل در هوا باقی بماند و توسط افراد نزدیک قابل استنشاق باشد. مطالعه ای که در 17 مارس در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد، گفت که انتقال آئروسل "معقول" است. در یک آزمایش، مشخص شد که ویروس تا سه ساعت در آئروسل‌های تولید شده توسط ماشین «زنده می‌ماند». اگرچه نیمی از آنها بعد از حدود یک ساعت مسری نیستند. مشخص نیست که این مکانیسم تا چه اندازه در انتشار ویروس نقش دارد و بعید است که این گسترش ویروس را در فواصل طولانی گسترش دهد، اما دانشمندان به طور فزاینده ای بر این باورند که این ویروس تا حدودی اتفاق خواهد افتاد.
مارگارت سیتسما، استاد بهداشت حرفه ای در دانشگاه ایلینویز در شیکاگو، گفت: من معتقدم همه راه های انتقال ممکن است در اینجا نقش داشته باشند، به این معنی که بیماری می تواند استنشاق شود، بنابراین بهترین خط دفاعی دستگاه تنفس است.
این ماسک شامل ماسک تنفسی N95 است که اغلب به آن اشاره می‌شود، که یک ماسک تنفسی محکم و یکبار مصرف است که می‌تواند یک مهر و موم روی صورت ایجاد کند و شامل یک فیلتر ویژه است که می‌تواند حداقل 95 درصد از ذرات موجود در هوای عبوری از آن را جذب کند. (برای جلوگیری از سردرگمی، از این پس به هیچ دستگاه تنفسی ماسک نخواهیم گفت.)
در مقایسه با N95، ماسک های جراحی برای محافظت در برابر آئروسل ها طراحی نشده اند. همانطور که وبلاگ CDC توضیح می دهد، ماسک های جراحی برای محافظت از قطرات طراحی شده اند، اما کارآیی فیلتر ذرات آنها را تنظیم نمی کنند و نمی توانند مهر و موم کافی برای صورت استفاده کننده ای که می خواهد نفس بکشد، ایجاد کنند.q
Sietsema اخیراً شواهد ماسک را از مرکز تحقیقات و سیاست بیماری‌های عفونی دانشگاه مینه‌سوتا بررسی کرده است. او توصیه کرد که از ماسک‌های N95 برای کارکنان مراقبت‌های بهداشتی که با بیماران COVID-19 تعامل دارند استفاده شود، اما معتقد است که شواهد کافی برای حمایت از سیاست گسترده‌تر ماسک برای شامل افراد سالم وجود ندارد.
او گفت که ممکن است ماسک‌ها بتوانند با گرفتن قطرات بزرگ‌تر از افراد آلوده، انتقال را کاهش دهند، اما این فقط برای افرادی که علائم دارند صدق می‌کند و او معتقد است که هر کسی که علائم دارد نباید در مکان‌های عمومی باشد.
او در ایمیلی گفت: «فکر نمی‌کنم ماسک‌ها انتقال را قبل از ظاهر شدن علائم کاهش دهند، زیرا هوا هرگز مسیر مقاومت بیشتری (از طریق ماسک‌ها) انتخاب نمی‌کند، بلکه فقط ماسک‌ها را دور می‌زند.
او همچنین نگران است که توصیه‌های ماسک باعث شود مردم فاصله خود را از جامعه کاهش دهند و ممکن است کار حفظ ماسک‌های جراحی برای کادر پزشکی خط مقدم را پیچیده کند.
با این حال، دانشمندان دیگر مخالف هستند. آنها می گویند که اگرچه ماسک ها به طور کامل مؤثر نیستند، اما ممکن است بهتر از هیچ باشند.
بنجامین کاولینگ، اپیدمیولوژیست در دانشگاه هنگ کنگ، فکر نمی کند که ماسک های جراحی برای عموم مردم بی فایده هستند.
او در ایمیلی گفت: «البته می‌توانم باور کنم که وقتی کادر پزشکی از آن‌ها استفاده می‌کنند بهتر خواهند بود، مخصوصاً وقتی با سایر تجهیزات و رفتارهای حفاظتی ترکیب شوند، اما زمانی که روی بدن قرار می‌گیرند ضروری هستند. این یک پیشرفت بزرگ است. توسط کادر پزشکی استفاده می شود، اما زمانی که توسط دیگران پوشیده می شود بی فایده است.
در مطالعه‌ای که به تازگی منتشر شده است، کالین مطالعه‌ای در طب طبیعی انجام داده است. محققان دریافتند که ماسک‌های جراحی تعداد ویروس‌های تنفسی دفع شده هنگام تنفس و سرفه افراد را در دستگاه‌های مخصوص کاهش می‌دهند.
پیش از این، مطالعه دیگری که توسط کالین و دیگران با استفاده از تنظیمات مشابه انجام شده بود، نشان داد که ماسک‌های جراحی مقدار RNA آنفولانزا را که محققان می‌توانند از قطرات تنفسی کوچک‌تر و بزرگ‌تر تشخیص دهند، کاهش می‌دهند. برای قطرات بزرگتر، تأثیر بسیار قوی تر است، اما مطالعات نشان داده اند که ماسک ها می توانند ذرات معلق در هوا را تا حدی کاهش دهند.
این نوع مطالعات نشان داده‌اند که از نظر تئوری، ماسک‌ها می‌توانند گسترش ویروس‌های تنفسی را محدود کنند، اما هنوز راه زیادی تا تبدیل شدن ماسک‌ها به یک معیار بهداشت عمومی موثر برای جمعیت عمومی باقی مانده است.
از این گذشته، در استفاده واقعی، اگر مردم تمایلی به بیگانگی از جامعه نداشته باشند و در نهایت صورت خود را بیشتر لمس کنند، یا اگر مدام بیرون ماسک را لمس کنند، ممکن است ماسک آلوده شده و ماسک مضر باشد.
حتی کسانی که از استفاده گسترده‌تر از ماسک‌های عمومی حمایت می‌کنند، به فقدان چنین شواهد مستقیمی اذعان می‌کنند. در مقاله مروری پزشکی تنفسی "Lancet"، که از استفاده معقول تر از ماسک ها برای مبارزه با COVID-19 حمایت می کند، نویسنده شواهد موجود را "کم" توصیف می کند.
اگرچه برخی از مطالعات ماسک‌های مختلف را در بیمارستان‌ها یا سایر مراکز مراقبت‌های بهداشتی ارزیابی کرده‌اند، افراد کمی آزمایش کرده‌اند که آیا ماسک‌ها در جامعه موثر هستند یا خیر، در واقع ناهماهنگی‌هایی در ماسک‌ها وجود دارد یا هیچ اثر قابل توجهی مشاهده نشده است.
برای مثال، کاولینگ به ما گفت که بهترین شواهد از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده به دست می‌آید و ما را راهنمایی کرد تا مروری سیستماتیک از 10 کارآزمایی انجام دهیم که ماسک‌ها را آزمایش کردند. این کارآزمایی‌ها آزمایش کردند که چگونه ماسک‌ها شیوع آنفلوآنزا را در مکان‌هایی مانند خانه‌ها یا خوابگاه‌ها محدود می‌کنند. توانایی اگرچه بسیاری از کارآزمایی‌ها تلاش می‌کنند مردم را وادار کنند که واقعاً ماسک بزنند، که نشان می‌دهد انطباق بیشتر ممکن است تأثیر داشته باشد، بررسی نشان داد که استفاده از ماسک به طور قابل‌توجهی شیوع آنفلوآنزا را کاهش نمی‌دهد. نتیجه گیری های مثبت
Elaine Shuo Feng، آماردان و اپیدمیولوژیست در دانشگاه آکسفورد و نویسنده اصلی مجله Lancet Respiratory Medicine Review، گفت: بر اساس خلاصه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده کنترل‌شده، ممکن است تأثیرات زیادی داشته باشد اما نه. " یک مصاحبه.
او همچنان معتقد است که عاقلانه است که کشورها استفاده از ماسک را در نظر بگیرند. فنگ گفت: "فقدان شواهد کافی به این معنی نیست که خود مداخله بی اثر است." در این مورد، من فکر می‌کنم بهترین راه تکیه بر تمام مداخلات غیردارویی موجود است.»
در سال 2015، محققان اولین آزمایش تصادفی کنترل شده ماسک های پارچه ای را منتشر کردند و دریافتند که وقتی کارکنان پزشکی در ویتنام به جای ماسک های جراحی یکبار مصرف، ماسک می پوشند، 13 برابر بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های مشابه آنفولانزا هستند.
میزان عفونت دستگاه تنفسی گروه ماسک پارچه ای نیز بیشتر از گروه کنترل بود. گروه کنترل گاهی از ماسک های جراحی مطابق با استانداردهای بیمارستانی استفاده می کنند. با این حال، از آنجایی که هیچ کس به هیچ وجه ماسک نمی پوشید، محققان نتوانستند تعیین کنند که آیا ماسک های پارچه ای هنوز هم می توانند محافظتی برای استفاده کننده داشته باشند یا خیر.
نویسنده نوشت: «مشخص شد که میزان عفونت در بازوهای ماسک‌های پارچه‌ای بسیار بیشتر است که می‌توان آن را با تأثیرات ماسک‌های پارچه‌ای، ماسک‌های پزشکی یا ترکیبی از این دو توضیح داد.»
مطالعات دیگر بررسی کرده‌اند که چگونه پارچه‌ها یا طرح‌های خاصی از انتشار قطرات و ذرات در آزمایشگاه جلوگیری می‌کنند. با این حال، همانطور که نویسنده کارآزمایی ویتنامی در مقاله ای اشاره کرد، همبستگی مقاله با COVID-19 نشان می دهد که هیچ یک از این ماسک ها در آزمایشات بالینی آزمایش نشده اند.
یک مطالعه در سال 2013 مواد ماسک خانگی را آزمایش کرد و نشان داد که تی‌شرت‌های نخی ممکن است توانایی فیلتر کردن خاصی برای فیلتر کردن باکتری‌ها و ویروس‌ها داشته باشند، اما اثربخشی ماسک‌ها به مراتب کمتر از ماسک‌های جراحی است. تیم به این نتیجه رسید که ماسک‌های خودساخته بهتر از بدون ماسک هستند، اما باید تنها به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته شوند.q
در یک آزمایش دقیق تر در سال 2010، محققان موسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی در ایالات متحده تی شرت ها، حوله ها، گرمکن ها و روسری ها را با نانوذرات بمباران کردند تا پتانسیل فیلتر پارچه های ماسک DIY را ارزیابی کنند. اگرچه عملکرد این ماده در مقایسه با ماسک های گاز N95 کاهش یافته است، نویسنده اشاره می کند که آنها فقط "حفاظت تنفسی حاشیه ای" را ارائه می دهند، اما بیشتر پارچه ها حداقل برخی از ذرات را جذب می کنند.
لینزی مار، استاد مهندسی در ویرجینیا تک، که در مورد گسترش ویروس‌ها مطالعه می‌کند، به مردم هشدار می‌دهد که برای جلوگیری از استنشاق ویروس‌ها در هوا به ماسک‌های خانگی اعتماد نکنند، اما برای کسانی که طرح‌های خود را دنبال می‌کنند، او مهارت‌های عملی دارد.
او در یک ایمیل به ما گفت: "مواد باید ضخیم و متراکم بافته شوند، مانند حوله آشپزخانه یا تی شرت های سنگین، و ماسک باید نزدیک بینی و دهان بدون شکاف باشد."
همانطور که آکادمی ملی علوم در گزارشی در سال 2006 توضیح داد، ماسک های بداهه ممکن است در طول یک بیماری همه گیر استفاده شوند. ساختار پارچه ای سفت تر ممکن است بهتر فیلتر شود، اما معاوضه هایی وجود دارد. در این گزارش آمده است: سفتی سازه افزایش می‌یابد و مقاومت تنفسی افزایش می‌یابد که بر راحتی کاربر در هنگام استفاده از دستگاه تأثیر می‌گذارد. وی خاطرنشان کرد: این ممکن است روی استفاده تأثیر بگذارد.
برای کسانی که ماسک استفاده می کنند، فنگ توصیه می کند روش صحیح را برای کاهش عفونت تصادفی ناشی از خود ماسک یاد بگیرند. همانطور که در ویدیوی WHO نشان داده شده است، نکته کلیدی این است که به قسمت بیرونی ماسک دست نزنید - در صورت لمس کردن، دست های خود را بشویید.
اما مهمترین چیز این است که فکر نکنید ماسک ها می توانند از شما محافظت کنند یا از فاصله گذاری اجتماعی یا شستن دست ها جلوگیری کنند. همانطور که فنگ گفت، این "بهتر است در خانه بمانید".
پاسخ: هیچ مدرکی دال بر کاهش باروری واکسن تایید شده وجود ندارد. اگرچه کارآزمایی‌های بالینی این موضوع را مورد مطالعه قرار نداده‌اند، ده‌ها هزار شرکت‌کننده در کارآزمایی هنوز از دست دادن باروری را گزارش نکرده‌اند، و همچنین واکنش‌های نامطلوب را در میلیون‌ها واکسن‌دهنده تأیید نکرده‌اند.