იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზია: განმარტება, სიმპტომები და სხვა

იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზია ჰიპერტენზიის ერთ-ერთი სახეობაა. ჯანდაცვის პროფესიონალს შეუძლია მისი დიაგნოსტიკა, თუ სისტოლური არტერიული წნევა 130 მმ Hg-ზე მეტია, ხოლო დიასტოლური წნევა 90 მმ-ზე დაბალია.
იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზია ყველაზე ხშირია ხანდაზმულებში, მაგრამ ასევე შეიძლება გავლენა იქონიოს ახალგაზრდებში.
ეს სტატია განიხილავს რა არის იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზია, მისი სიმპტომები, მიზეზები და მკურნალობის ვარიანტები. ასევე ამოწმებს, თვლიან თუ არა მას ინვალიდობად შესაბამისი ორგანოები.
როდესაც სისხლი მთელ სხეულში ცირკულირებს, ის ზეწოლას ახდენს არტერიების კედლებზე. ამას ეწოდება არტერიული წნევა.
ტექნიკოსს შეუძლია შეამოწმოს ადამიანის არტერიული წნევა, როგორც ჯანმრთელობის შემოწმების ნაწილი. არტერიული წნევის მაჩვენებლები იძლევა ორ რიცხვს, რომელსაც ეწოდება სისტოლური წნევა, რომელიც არის ზედა ზღვარი ან პირველი რიცხვი და დიასტოლური წნევა, რომელიც არის ქვედა ზღვარი ან მეორე რიცხვი.
როდესაც რიცხვი ნორმალურ დიაპაზონზე მაღლა დგას, ადამიანს აქვს მაღალი წნევა. იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზია ხდება მხოლოდ მაშინ, როდესაც სისტოლური წნევა მაღალია.
იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზია არის შეშფოთება, რომელსაც ადამიანმა უნდა მიმართოს. დროთა განმავლობაში, არანამკურნალევმა სისტოლურმა ჰიპერტენზიამ შეიძლება გამოიწვიოს სერიოზული გართულებები.
2021 წლის სტატიაში აღნიშნულია, რომ სისტოლური ჰიპერტენზია ყველაზე ხშირად გვხვდება ხანდაზმულებში. 60 წელზე უფროსი ასაკის ადამიანების დაახლოებით 30%-ს აქვს ამ ტიპის მაღალი წნევა.
ახალგაზრდებში გაცილებით ნაკლებია სისტოლური ჰიპერტენზიის განვითარების ალბათობა. 40-50 წლის ადამიანების დაახლოებით 6% და 18-39 წლის ადამიანების 1.8%-ს აქვს ეს დაავადება.
თუმცა, 2016 წლის კვლევის მიხედვით, მაღალი არტერიული წნევის ან სისტოლური ჰიპერტენზიის მქონე ახალგაზრდებს აქვთ გულის დაავადების ან სიკვდილის რისკი.
უმეტეს შემთხვევაში, მაღალი არტერიული წნევა, მათ შორის იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზია, არ გააჩნია რაიმე აშკარა სიმპტომები ან ნიშნები.
დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრის (CDC) თანახმად, ერთადერთი გზა იმის გასარკვევად, აქვს თუ არა ადამიანს მაღალი წნევა, არის არტერიული წნევის მაჩვენებელი.
თუმცა, ჯანდაცვის პროფესიონალებმა შეიძლება მოძებნონ ისეთი სამედიცინო მდგომარეობის ნიშნები, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიოს იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზია, მათ შორის:
ასაკის მატებასთან ერთად ადამიანს ასევე უფრო მეტად უვითარდება მაღალი წნევა. გარდა ამისა, შავკანიანებს უფრო მეტად უვითარდებათ მაღალი წნევა.
2017 წელს ამერიკის გულის ასოციაციამ (AHA) შეცვალა იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზიის კლასიფიკაცია ვერცხლისწყლის 140 მილიმეტრზე (მმ Hg) ნებისმიერი მნიშვნელობიდან 130 მმ Hg-ზე მეტ მნიშვნელობამდე.
130 მმ Hg-ზე მაღალი ან ცალკეული მაჩვენებელი სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ ადამიანი უნდა იყოს შეშფოთებული. CDC-ის მიხედვით, ექიმმა შეიძლება დაადგინოს მაღალი წნევა, თუ ადამიანის სისტოლური წნევა მუდმივად მაღალია 130 მმ Hg-ზე.
თუმცა, ზოგიერთი პრაქტიკა იყენებს ადრეულ სტანდარტს 140 მმ Hg, როგორც სისტოლური არტერიული წნევა ჰიპერტენზიის დიაგნოსტირებისთვის. ამ შემთხვევებში, ექიმებმა შეიძლება მაინც გირჩიონ ნაბიჯები არტერიული წნევის შესამცირებლად, მაშინაც კი, თუ მათ არ შეუძლიათ დაავადების დიაგნოსტიკა.
იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზიის მკურნალობა გულისხმობს ცხოვრების სტილის ცვლილებებისა და სამედიცინო ჩარევის კომბინაციას.
ამერიკის გულის ასოციაციის თანახმად, ყველაზე მნიშვნელოვანი ნაბიჯები, რომლებიც ადამიანს შეუძლია გადადგას მაღალი წნევის სამკურნალოდ ან პროფილაქტიკისთვის, მოიცავს:
8-დან 10 წლამდე, მსუბუქი და ზომიერი ჰიპერტენზიის მქონე ადამიანების 30 პროცენტს აქვს ათეროსკლეროზული დაავადების, არტერიებში ნადების დაგროვების უფრო მაღალი შანსი. ორგანოთა დაზიანება შეიძლება მოხდეს ადამიანთა 50%-ში.
იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზიის ყველა შემთხვევა არ არის დაშვებული ინვალიდობის შეღავათებისთვის. სხვა პირობების მსგავსად, ადამიანმა უნდა აჩვენოს, რომ მისი მდგომარეობა გავლენას ახდენს მის შრომისუნარიანობაზე.
ზოგიერთ შემთხვევაში, ხელისუფლება არ თვლის მაღალ წნევას ინვალიდობად, მაგრამ შეიძლება იყოს გამომწვევი მიზეზი. მაგალითად, სოციალური დაცვის ადმინისტრაცია (SSA) არ ასახელებს არტერიულ წნევას კვალიფიციურ მდგომარეობად, მაგრამ ჩამოთვლის რამდენიმე პირობას, რომელიც შეიძლება გამოიწვიოს მაღალი წნევა მის სიაში, როგორც ინვალიდობის შეღავათებზე განაცხადის შესაძლო მიზეზები.
ვეტერანთა საქმეთა დეპარტამენტი საშუალებას აძლევს იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზიის მქონე ვეტერანებს მიმართონ ინვალიდობის შეღავათებს მისი ოფისის მეშვეობით. თუმცა, SSA-ს მსგავსად, პირმა უნდა აკმაყოფილებდეს გარკვეულ კრიტერიუმებს კვალიფიკაციისთვის.
ადამიანები, რომლებსაც დიაგნოზი აქვთ იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზია, უნდა დაელაპარაკონ ექიმს, თუ ფიქრობენ, რომ არ შეუძლიათ გააგრძელონ მუშაობა. ექიმს შეუძლია დაეხმაროს ადამიანს აცნობოს, არის თუ არა ის უფლებამოსილი სარგებლის მისაღებად.
ნაკლებად სავარაუდოა, რომ ადამიანმა გაიგოს, რომ აქვს იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზია, რადგან ის, როგორც წესი, არ იწვევს სიმპტომებს. ექიმს შეუძლია იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზიის დიაგნოზი დაასვას რამდენიმე მაღალი წნევის მაჩვენებლების საფუძველზე, რამდენიმე ან რამდენიმე ვიზიტის განმავლობაში.
ადამიანები, რომლებიც მკურნალობენ მაღალი არტერიული წნევის გამო, ან რომლებიც იმყოფებიან მაღალი წნევის რისკის ქვეშ, უნდა განიხილონ რეგულარული სახლის მონიტორინგი.
მათ უნდა მიმართონ ექიმს, თუ მათი მკურნალობა არ მუშაობს ან არტერიული წნევა იწყებს მატებას.
იზოლირებული სისტოლური ჰიპერტენზია არის ჰიპერტენზიის ფორმა. მიუხედავად იმისა, რომ ის ყველაზე გავრცელებულია ხანდაზმულებში, ის ასევე შეიძლება მოხდეს ახალგაზრდებში და შეიძლება გაზარდოს გულის დაავადების ან სიკვდილის რისკი ახალგაზრდებში. სიმპტომები, როგორც წესი, არ ვლინდება.
მკურნალობა ჩვეულებრივ მოიცავს არტერიული წნევის მონიტორინგს, მედიკამენტებს და ცხოვრების წესის ცვლილებებს. თუ მკურნალობის ნაბიჯები არ დაგვეხმარება, ადამიანმა უნდა მიმართოს ექიმს.
ჰიპერტენზია ან მაღალი წნევა არის გლობალური ჯანმრთელობის მთავარი პრობლემა. წაიკითხეთ იმის გასაგებად, თუ რა იწვევს არტერიულ წნევას, მის სიმპტომებს, ტიპებს და როგორ ხდება ტომი
მაღალი დიასტოლური არტერიული წნევა ზრდის ჯანმრთელობის არასასურველი მოვლენების რისკს. გაეცანით მიზეზებს, მკურნალობას და…
ადამიანის არტერიული წნევა იზომება დიასტოლური და სისტოლური არტერიული წნევის ბალანსით. ამჟამინდელი გაიდლაინები ამბობენ, რომ ნორმალური…
დაბალ წნევას ან დაბალ წნევას შეიძლება მრავალი მიზეზი ჰქონდეს. მძიმე დაბალი წნევა შეიძლება მიუთითებდეს ძირითად მდგომარეობაზე, რომელიც საჭიროებს მკურნალობას.
ბოლოდროინდელმა კვლევამ აჩვენა, რომ მაღალი წნევის მქონე ადამიანებს 20-დან 44 წლამდე განიცდიან ტვინის მნიშვნელოვანი ცვლილებები 50 წლის ასაკში.