Analiza typowych usterek zaworu bezpieczeństwa kotła w zakresie wymagań dotyczących zaworu bezpieczeństwa kotła parowego węglowego

Analiza typowych usterek zaworu bezpieczeństwa kotła w zakresie wymagań dotyczących zaworu bezpieczeństwa kotła parowego węglowego

Podsumowanie: przeanalizowano nieszczelność zaworu bezpieczeństwa kotła, nieszczelność powierzchni korpusu, działanie impulsowego zaworu bezpieczeństwa po nie zadziałaniu zaworu nadmiarowego, pozostawienie gniazda impulsowego zaworu bezpieczeństwa w zaworze nadmiarowym z długim opóźnieniem powrotu do oparcia gniazda oraz niskie ciśnienie wsteczne bezpieczeństwa zawór, skoki i trzepotanie częstotliwości oraz inne typowe przyczyny usterek i proponują rozwiązanie przyczyny problemu.
1. Wymagania dotyczące zaworu bezpieczeństwa kotła parowego opalanego węglem, wydajność parowania kotła parowego jest większa niż 0,5 t/h, zamontowane są co najmniej 2 zawory bezpieczeństwa, znamionowa wydajność parowania jest mniejsza lub równa 0,5 t/h, co najmniej 1 zawór bezpieczeństwa zawór. Jeżeli znamionowa moc cieplna kotła wodnego jest większa niż 1,4 MW, należy zainstalować co najmniej 2 zawory bezpieczeństwa; Jeżeli znamionowa moc cieplna jest mniejsza lub równa 1,4 MW, należy zainstalować co najmniej 1 zawór bezpieczeństwa.
Oddzielny wylot ekonomizera, wylot przegrzewacza pary, musi być wyposażony w zawór bezpieczeństwa. W kotle o znamionowym ciśnieniu pary mniejszym niż 0,1 mpa można zastosować statyczny zawór bezpieczeństwa lub urządzenie zabezpieczające typu uszczelnienie wodne.
Zawór bezpieczeństwa powinien być montowany prosto i powinien być zainstalowany w bębnie, w najwyższym miejscu pojemnika zbiorczego. Pomiędzy zaworem bezpieczeństwa a bębnem lub pomiędzy zaworem bezpieczeństwa a zbiornikiem nie może znajdować się rura wylotowa ani zawór pary. CAŁKOWITA para wylotowa Z zaworu bezpieczeństwa musi być większa niż nominalne parowanie kotła, a po otwarciu wszystkich zaworów bezpieczeństwa na bębnie i przegrzewaczu ciśnienie pary w bębnie nie powinno przekraczać 1,1 ciśnienia projektowego. Objętość spalin zaworu bezpieczeństwa przegrzewacza powinna zapewniać wystarczające schłodzenie przegrzewacza poniżej objętości spalin i zapobieganie spaleniu.
Zawór bezpieczeństwa pionowego kotła parowego musi posiadać następujące urządzenie: zawór bezpieczeństwa typu sprężynowego powinien posiadać uchwyt do podnoszenia i uniemożliwiać śrubę regulacyjną. Zawór bezpieczeństwa typu dźwigniowego powinien posiadać urządzenie zapobiegające samoczynnemu przesuwaniu się ciężarka oraz ramę prowadzącą ograniczającą wysunięcie się dźwigni. Statyczny zawór nadmiarowy ciężaru powinien być wyposażony w urządzenie zapobiegające spadaniu ciężaru.
W przypadku kotłów o znamionowym ciśnieniu pary mniejszym lub równym 3,82 MPa średnica gardzieli zabezpieczającej nie powinna być mniejsza niż 25 mm; W przypadku kotłów o znamionowym ciśnieniu pary większym niż 3,82 MPa średnica gardzieli zaworu nadmiarowego nie powinna być mniejsza niż 20 mm. Na krótkiej rurze bezpośrednio połączonej z bębnem instaluje się kilka zaworów bezpieczeństwa, przy czym pole przekroju poprzecznego krótkiej rury nie powinno być mniejsze niż suma powierzchni rury wydechowej wszystkich zaworów bezpieczeństwa.
Zawór bezpieczeństwa powinien być zazwyczaj wyposażony w rurę wydechową, rura wydechowa powinna znajdować się w miarę możliwości bezpośrednio na zewnątrz i mieć wystarczający przekrój poprzeczny, aby zapewnić płynny przepływ pary wylotowej. Dolna część przewodu wylotowego zaworu nadmiarowego powinna być wyposażona w przewód wodny prowadzący do bezpiecznego miejsca. Nie należy montować zaworów na rurze wydechowej ani na rurze zasilającej. ZAWÓR BEZPIECZEŃSTWA EKONOMIZERA MUSI BYĆ WYPOSAŻONY W RURĘ SPUSTOWĄ I PROWADZONY W BEZPIECZNE MIEJSCE. Na RURZE SPUSTOWEJ NIE MOŻNA INSTALOWAĆ ŻADNYCH ZAWORÓW.