Jaki będzie XXI wiek? Gdybyście zapytali mnie 20 lat temu, powiedzmy 10 września 2001 r., miałbym jasną odpowiedź: promować liberalizm. Po upadku muru berlińskiego, końcu apartheidu i reformach Deng Xiaopinga w Chinach, zestawem wartości wydaje się być poruszający – demokracja, kapitalizm, egalitaryzm, wolność osobista.
Następnie w następnych dziesięcioleciach rozprzestrzenianie się demokracji zostało zablokowane, a następnie odwrócone. Dyktatorzy w Chinach, Europie Środkowo-Wschodniej i innych regionach sprawują władzę. Weszliśmy w znany już wyścig pomiędzy demokratycznym liberalizmem a autorytaryzmem.
Ale w ciągu ostatnich kilku lat wydarzyło się coś interesującego: autorytarni odnaleźli Boga. Używają symboli religijnych jako nacjonalistycznych znaków tożsamości i haseł wieców. Zjednoczyli stojące za nimi masy, rozpoczynając niekończące się wojny kulturowe. Na nowo definiują debatę globalną: nie jest to już spór między demokracją a dyktaturą; leży pomiędzy moralną degradacją zachodnich elit a tradycyjnymi wartościami i wyższą duchowością dobrych, zwykłych ludzi w ich rodzinnym mieście.
W czasie, gdy atrakcyjność rzeczywistych religii wydaje się maleć, XXI wiek zamienia się w erę dżihadu, który obejmuje cały świat.
Xi Jinping jest jednym z twórców tego rodzaju autorytaryzmu. Mao Zedong gardził Chinami przed rewolucją. Jednak reżim Xi Jinpinga nie szczędził wysiłków, aby zaakceptować stare zwyczaje i tradycyjne wartości. Chiński uczony Max Oidtmann stwierdził, że ustanawiając „podstawowe wartości socjalistyczne”, ogranicza niezależne byty religijne, co jest wyznaniem łączącym konfucjanizm, taoizm, marksizm i myśl Mao Zedonga.
W zeszłym tygodniu chiński rząd nakazał bojkot „męskich” celebrytów. To przystojni mężczyźni o łagodnych osobowościach, oskarżeni o feminizację chińskiej męskości. To tylko jedna z prób zilustrowania, jak reżim chroni Chiny przed wojnami kulturowymi wywołanymi przez zachodnią korupcję moralną.
Odgórny populizm moralny reżimu wywiera wpływ. „Dzisiaj tradycjonalizm staje się coraz bardziej popularny wśród zwykłych Chińczyków, a także intelektualistów i polityków” – napisał w 2018 roku Xuetong Yan z Uniwersytetu Tsinghua. Chiński Internet jest obecnie wyraźnie zalany dekadencką „białą lewicą”, wykształconą w atakach amerykańską i europejską postępowców, którzy opowiadają się za feminizm, prawa LGBTQ itp.
Władimir Putin i inni regionalni dyktatorzy grali w podobne gry. Putin od dawna kojarzy się z filozofami religijnymi, takimi jak Iwan Ilin i Mikołaj Bierdiajew. W artykule opublikowanym przez Berkeley Center na Uniwersytecie Georgetown Dmitry Uzlaner doniósł, że reżim kształtuje się na plastikowy bastion wartości chrześcijańskich, który ma zapobiec popadnięciu świata w liberalizm. Zamieszanie moralne.
Tam też wybuchały wojny kulturowe. Reżim ograniczył Internet, próbował ograniczyć aborcję, ułatwił walkę z przemocą domową, wprowadził przepisy dotyczące bluźnierstwa i zakazał dostarczania nieletnim informacji wspierających „nietradycyjne stosunki seksualne”.
Zaczęli w tym uczestniczyć nawet autorytarni autorytarni w Stanach Zjednoczonych i Europie Zachodniej. Badacz spraw międzynarodowych Tobias Cremer pokazał, że wielu tak zwanych chrześcijańskich nacjonalistów w skrajnie prawicowych ruchach po obu stronach Atlantyku nie jest tak naprawdę religijnych.
Kierują się natywizmem i postawami antyimigracyjnymi, a następnie chwytają się symbolu chrześcijaństwa, aby odróżnić „ich” od „nas”. Na przykład w Niemczech grupy skrajnie prawicowe, które agresywnie przechwalają się swoją tożsamością chrześcijańską, nie radzą sobie dobrze wśród wyborców o prawdziwych przekonaniach religijnych.
W innym artykule w Berkeley Center Kramer napisał, że amerykańscy prawicowi ekstremiści paradowali z chrześcijańskimi krzyżami na wiecach, używali wizerunków krzyżowców w swoich memach, a nawet mogli szukać sojuszy z konserwatywnymi grupami chrześcijańskimi. Ale ta wzmianka nie dotyczy żywej, energicznej, uniwersalnej i coraz bardziej zróżnicowanej wiary w Jezusa Chrystusa, praktykowanej obecnie przez większość amerykańskich kościołów. Wręcz przeciwnie, polityczne chrześcijaństwo stało się w dużej mierze rodzajem białej tożsamości. Zsekularyzowane „chrześcijaństwo”: symbol tożsamości kulturowej i biały symbol, który można zamienić na okleiny wikingów, flagi Konfederacji lub symbole neopogańskie.
Ci autorytarni pod płaszczykiem religii w naturalny sposób wzbudzą antyreligijną reakcję wśród tych, którzy obecnie kojarzą religię z autorytaryzmem, natywizmem i powszechnym chuligaństwem. W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci bezprecedensowy poziom sekularyzmu w Europie i Stanach Zjednoczonych nie zmniejszył zaciekłych wojen kulturowych i duchowych.
Pseudoreligijni autorytarni zwiększają pokusę nadużycia. Zachowują się tak, jakby indywidualizm, prawa człowieka, różnorodność, równość płci, prawa LGBTQ i wolność religijna były tylko najnowszą formą zachodniego imperializmu moralnego i zwiastunem chaosu społecznego i moralnego.
Ci z nas, którzy stoją po stronie zachodniego liberalizmu, nie mają innego wyboru, jak tylko walczyć z nim duchowo i kulturowo, pokazując, że pluralizm jest przeciwieństwem dekadencji, bogatym duchowo, praktycznym i skutecznym sposobem na wzmocnienie godności ludzkiej i bieganie. . Harmonijne społeczeństwo.
„The Times” zobowiązuje się do publikowania różnych listów do redakcji. Chcielibyśmy poznać Twoją opinię na temat tego lub któregokolwiek z naszych artykułów. Oto kilka porad. To jest nasz e-mail: Letters@nytimes.com.
Czas publikacji: 16 września 2021 r
