¢Ù Test wytrzymałościzawór redukcyjny ciśnienia jest zwykle montowany po teście pojedynczego elementu i może być również testowany po montażu. Czas trwania badania wytrzymałościowego: 1 min dla DN 150 mm. Po zespawaniu mieszka z elementami należy przeprowadzić próbę wytrzymałościową przy użyciu powietrza pod ciśnieniem 1,5-krotności maksymalnego ciśnienia po zastosowaniu zaworu redukcyjnego.
¢Ú Próbę szczelności należy przeprowadzić zgodnie z rzeczywistym czynnikiem roboczym. W przypadku stosowania powietrza lub wody badanie należy przeprowadzić przy ciśnieniu 1,1-krotności ciśnienia nominalnego; w przypadku stosowania pary badanie należy przeprowadzić przy maksymalnym dopuszczalnym ciśnieniu roboczym poniżej temperatury roboczej. Różnica pomiędzy ciśnieniem wlotowym i wylotowym nie powinna być mniejsza niż 0,2 MPa. Metoda badania jest następująca: po ustawieniu ciśnienia wlotowego należy stopniowo regulować śrubę regulacyjną zaworu, tak aby ciśnienie wylotowe mogło zmieniać się z wyczuciem i w sposób ciągły w zakresie maksimum i minimum, bez zastojów i zakleszczeń. W przypadku reduktora ciśnienia pary, gdy ciśnienie wlotowe jest wyregulowane, należy zamknąć zawór odcinający za zaworem, a ciśnienie wylotowe będzie miało najwyższą i najniższą wartość. W ciągu 2 minut wzrost ciśnienia wylotowego powinien spełniać wymagania tabeli 4.176-22, a objętość rury za zaworem powinna spełniać wymagania tabeli 4.18. W przypadku reduktora ciśnienia wody i powietrza, gdy ciśnienie wlotowe jest wyregulowane, a ciśnienie wylotowe wynosi zero, należy zamknąć reduktor ciśnienia w celu uszczelnienia. Próbę uznaje się za zaliczoną, jeśli w ciągu 2 minut nie nastąpi wyciek.
Czas publikacji: 20 kwietnia 2021 r
