Analiza filtrów cieczy typu Y cząstek zawierających emitery alfa w wodzie martwej w komorze pierścieniowej reaktora bloku 2 elektrowni jądrowej Fukushima Daiichi

Dziękujemy za wizytę https://likvchina.goodao.net/, korzystasz z obsługi wersji przeglądarki dla CSS co., LTD. Aby uzyskać najlepszą jakość, zalecamy użycie nowszej przeglądarki (lub wyłączenie trybu zgodności w przeglądarce Internet Explorer). W międzyczasie, aby zapewnić ciągłość wsparcia, będziemy wyświetlać witrynę bez stylów i JavaScript. Cząstki zawierające alfa (α)nuklidy znaleziono w osadach w obiegowej wodzie reaktora nr 1. 2 elektrowni jądrowej Fukushima Daiichi (FDiNPS). Uran (U), główny składnik paliwa jądrowego, analizowano za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). Inne α-nuklidy (pluton [Pu], ameryk [Am] i kiur [Cm]) wykryto za pomocą locus α, a morfologię cząstek α-nuklidów analizowano za pomocą analizy widma energii SEM (EDX). Za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej odkryto kilka cząstek uranu o wielkości od submikronowej do kilku mikronów. Cząstki te zawierają cyrkon (Zr) i inne pierwiastki tworzące płaszcz paliwa i materiały konstrukcyjne. Stosunek izotopów 235U/238U we frakcji stałej (w tym cząstek U) jest zgodny z paliwem jądrowym znajdującym się w reaktorze nr 1. 2. To pokazuje, że uran o tym samym składzie paliwa staje się drobniejszy. Cząstki zawierające nuklidy zidentyfikowane na podstawie analizy trajektorii alfa mają wielkość od dziesiątek do setek mikronów. Analiza spektroskopowa EDX pokazuje, że cząstki te zawierają głównie żelazo. Pu, Am i Cm są adsorbowane na cząstkach Fe ze względu na małą ilość α-nuklidu. Badanie to wyjaśnia różnice w dominujących gatunkach U i innych nuklidów alfa w złożach hydroponicznych komory pierścieniowej reaktora FDiNPS 2. Elektrownia jądrowa Fukushima Daiichi (FDiNPS) firmy Tepco została poważnie uszkodzona w wyniku trzęsienia ziemi i następującego po nim tsunami, które miało miejsce 11 marca 2011 r. W tym czasie pracowały bloki 1-3 z sześciu reaktorów, a paliwo jądrowe w blokach 1-3 uległo uszkodzeniu. Wtryskiwana jest woda morska i słodka w celu usunięcia ciepła rozpadu z paliwa jądrowego. Woda pozostaje w piwnicy budynku, gdzie rozpuszczają się składniki paliwa jądrowego, tworząc wysoce radioaktywny kałużę wody. Martwa woda zawiera radionuklidy, takie jak produkty rozszczepienia i aktynowce paliwa jądrowego. Ustanowienie procesu oczyszczania chemicznego w celu usunięcia radionuklidów, ustanowienie systemu inżynierii cyrkulacyjnej i odzyskanie wody chłodzącej do ponownego użycia. Od tego czasu ilość stojącej wody stopniowo malała, ale pod ziemią w budynkach reaktorów znaleziono drobne cząstki zawierające wyższe stężenia radionuklidów alfa (α). Stężenia alfanuklidów (102-105 Bq/L) w wodzie stojącej, w tym w osadach, są wyższe niż w wodzie chłodzącej w budynkach położonych dalej. Wypromieniowane radionuklidy, takie jak uran (U) i pluton (Pu), po przedostaniu się do organizmu mogą spowodować poważne narażenie wewnętrzne. α-nuklid jest głównym nuklidem produktów rozszczepienia i powinien być ściśle kontrolowany w porównaniu z cezem (Cs)-137 i strontem (Sr)-90. Należy opracować techniki skutecznego usuwania nuklidów alfa ze stojącej wody. W tym celu w komorze pierścieniowej znajdującej się w podziemiach budynku reaktora bloku nr 2 zebrano wodę stojącą, a osad znajdujący się w wodzie stojącej poddano analizie radiochemicznej. Próbki zawierające składniki mieszanego osadu ze stojącej wody w budynku reaktora potwierdziły obecność radionuklidów alfa. Aby w przyszłości kontynuować oczyszczanie wody stojącej głęboko w budynkach reaktorów, konieczne jest lepsze zrozumienie różnych typów emiterów alfa, szczególnie tych zawierających cząstki stałe w wodzie stojącej. W tym badaniu poza terenem FDiNPS wykryto radioaktywne cząstki związane z cząsteczkami Cs (CsMP), a następnie przeanalizowano ich skład fizyczny i chemiczny oraz morfologię 3, 4, 5, 6, 7, 8. Abe i in. zebrał CsMP emitowane przez FDiNPS z atmosfery i przeanalizował je za pomocą synchronicznego promieniowania rentgenowskiego w celu wykrycia U w CsMP. Ochiai i in. wykrył setki nanometrów cząstek U w CsMP za pomocą analizy SEM-EDX. Obraz dyfrakcyjny UO2 na magnetycie obserwowano za pomocą transmisyjnego mikroskopu elektronowego, a wyniki odzwierciedlały skład UO2. Podobnie, wzory dyfrakcyjne UO2 i tlenku cyrkonu otrzymano dla mieszanych cząstek Zr i U w CSMP. Wskazuje to, że U występuje w CsMP w postaci nanokryształów UO2 i U-Zr. Kurihara i in. 8 przeanalizował stosunki izotopów 235U i 238U w CsMP metodą spektrometrii mas subjonowych w skali nano i odkrył, że w składzie paliwa reaktora nr 8 występuje U. 2 w CSMP. Analizy gleby 9, 10, 11, 12, 13, cząstki stałe unoszące się w powietrzu i CsMP7 również wykazały uwalnianie do środowiska poliuretanów pochodzących z paliw. Budda