Σφαίρα Βαλβίδα Pn64

Ο Gary Ablett, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 46 ετών, είχε μια εκπληκτική καριέρα και θα εγγυάται πάντα μια μοναδική θέση στην ιστορία του ποδοσφαίρου του Merseyside. Ο Έμπραιτ, ο οποίος έπασχε από λέμφωμα μη Χότζκιν για 16 μήνες, ήταν ο πρώτος και μοναδικός παίκτης που κέρδισε το Κύπελλο Αγγλίας με τη Λίβερπουλ και την Έβερτον. Όποιος είχε ποτέ προσωπική σχέση μαζί του θα τον θυμάται ως ένα από τα πραγματικά καλά παιδιά του παιχνιδιού, κάτι που είναι πολύ εύκολο να το πει κανείς σε μια τέτοια στιγμή, αλλά αυτό ακριβώς ήταν η περίπτωση του Ablett. Τον Νοέμβριο, καθώς γιόρταζε τα 46α γενέθλιά του, ο ίδιος απάντησε σε tweets από καλοθελητές με χιούμορ και μεγάλη αισιοδοξία δεδομένης της σοβαρότητας της κατάστασής του. Ο Ablett είναι δημοφιλής όχι μόνο στους επαγγελματίες συναδέλφους του, αλλά και στα μέσα ενημέρωσης. Πάντα χαρούμενος να συνομιλεί σε καλές και κακές στιγμές, και με γλυκές γραμμές αυτοκαταστροφικού χιούμορ, ο θάνατός του θα θρηνηθεί ευρέως σε τόσο μικρή ηλικία. Καθώς η οικογένειά του συμβιβάζεται με την απώλειά τους, μπορούν να σκεφτούν έναν άνθρωπο που είχε μια καριέρα για την οποία ο καθένας θα μπορούσε να είναι περήφανος. Μπορεί επίσης να συλλογιστούν έναν άνθρωπο που, παρά την αφοσίωσή του στο γήπεδο, είναι ένας κύριος εκτός γηπέδου. Προς τιμή του και στο παιχνίδι. Ως παίκτης έκανε όνομα με τη Λίβερπουλ του Κένι Νταλγκλίς στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '80, μια ομάδα που είχε μεγάλα ταλέντα όπως ο Άλαν Χάνσεν, ο Ίαν Ρας και αυτός ο παίκτης. πίσω - ο ίδιος ο διευθυντής. Ο Έμπραιτ οδήγησε τη Λίβερπουλ στη νίκη επί της Έβερτον στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας στο Χίλσμπορο το 1989 και κέρδισε τον τίτλο στο Άνφιλντ δύο φορές, μόλις τη σεζόν του 1989 ο Μάικλ Τόμας έγινε γνωστός. Το τελευταίο γκολ βοήθησε την Άρσεναλ να κερδίσει το πρωτάθλημα και να κατακτήσει με επιτυχία το πρωτάθλημα για τρίτη φορά. Ίσως η πιο δραματική στροφή της καριέρας του ήρθε τον Ιανουάριο του 1992 όταν έφυγε από τη Λίβερπουλ για την Έβερτον με μια συμφωνία 750.000 λιρών, ριψοκίνδυνη για τον τότε προπονητή Χάουαρντ Κένταλ, δεδομένης της φύσης της συμφωνίας. Αλλά τελικά είναι λογικό. Θυμάμαι τον Kendall να υπερασπίζεται με πάθος τη μεταγραφή του και τους παίκτες του, ίσως συνειδητοποιώντας ότι η άφιξη του Abright από το Anfield δεν θα ήταν απαραίτητα η αφορμή για τους Royal Blues στο Merseyside να ζητωκραυγάσουν. Πολλοί οπαδοί της Έβερτον εξέφρασαν αναπόφευκτα σκεπτικισμό και σκεπτικισμό για την κίνηση, αλλά όπως συχνά παρατηρούν οι ποδοσφαιρόφιλοι, ήταν πολύ προσεκτικοί, δεδομένου του θάρρους που έδειξε ο Άμπραιτ κάνοντας την κίνηση. Υποστηρίζουν πλήρως τον Ablett και για άλλη μια φορά, ειδικά υπό την ηγεσία του Joe Royle, αυτή η πεποίθηση απέδωσε. Ο Ρόιλ χρησιμοποίησε σοφά τη στιβαρή άμυνα του Άμπλετ ως δικλείδα ασφαλείας για να απελευθερώσει τα επιθετικά ένστικτα του Άντι Χίντσλιφ, ο οποίος ήταν πάντα περισσότερο από πρόθυμος να προσφέρει πειστικά σουτ για παίκτες όπως ο Ντάνκαν Φέργκιουσον. Πριν από την άφιξη του Ρόιλ, ο Έμπραιτ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο αγωνιστικό σχέδιο της Έβερτον για να τη σώσει από τον υποβιβασμό. Τον Μάιο του 1995, η Έβερτον κέρδισε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 1-0 στο Γουέμπλεϊ για να κατακτήσει το Κύπελλο Αγγλίας και ο Άμπλετ έγραψε επίσημα ιστορία. Μπορεί να μην απολαμβάνει ξανά αυτές τις επιτυχίες καθώς ξεκίνησε μια νομαδική καριέρα, μεταξύ άλλων με τους Long Island Rough Riders, αλλά το υψηλό προφίλ του στο παιχνίδι έκανε τον Ablett περιζήτητο ως προπονητή. Η μακρόχρονη προπονητική καριέρα του Άμπραιτ στη Στόκπορτ ήταν ανεκπλήρωτη, με δύσκολες στιγμές στη διοίκηση του συλλόγου, αλλά πέρασε τέσσερα χρόνια δουλεύοντας με νεαρούς παίκτες και καθοδηγώντας τους στην ακαδημία νέων της Έβερτον. Έδειξε τα προσόντα του πριν γίνει μάνατζερ των ρεζέρβ της Λίβερπουλ το 2006. όπου διετέλεσε για τρία συνεχόμενα χρόνια. ξόρκι του έτους. Ο Roy Keane γνώριζε αρκετά για τον Ablett για να τον φέρει στο Ipswich Town ως μέλος της ομάδας των παρασκηνίων, όπου βρισκόταν όταν αρρώστησε το 2010. Εκεί. Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, ο Έμπραιτ έδειξε γνήσια αγάπη και η ποδοσφαιρική κοινότητα του Μέρσεϊσαϊντ συντετριμμένη από το πέρασμά του εξέφρασε τα συλλυπητήριά της, κάτι που είναι ακριβώς το μέτρο ενός υπέροχου ανθρώπου και ενός υπέροχου ποδοσφαιριστή. Τα 46 δεν είναι η ηλικία για να πεθάνεις. Ως υποχόνδριος μερικής απασχόλησης, πρόκειται να ελέγξω αυτήν την τρομερή ασθένεια σήμερα το απόγευμα. Αναπαύσου εν ειρήνη, Γκάρι Άμπλετ. Νιώθω τόσο λυπημένος όταν κάποιος πεθαίνει από αυτή την τρομερή ασθένεια. Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ως ευκαιρία για να εκφράσουμε τη θλίψη μας και να θυμηθούμε το παρελθόν και τα επιτεύγματα του ατόμου. Πολλαπλός νικητής του Λιγκ και του Κυπέλλου Αγγλίας, ένας πραγματικός θρύλος του Μέρσεϊσαϊντ, τον θαυμάζουν και τον σέβονται οι οπαδοί της Λίβερπουλ και της Έβερτον. Μαρτυρίες από παλιούς συναδέλφους, συμπαίκτες και φίλους μας είπαν όλα όσα θέλαμε να μάθουμε για αυτόν τον άνθρωπο. Πολύ ευχάριστος, εργατικός και επιτυχημένος άνθρωπος. Η προσωπική μου ανάμνηση του Γκάρι Άμπλετ είναι η φανταστική δουλειά που έκανε το 2008 οδηγώντας τις εφεδρείες της Λίβερπουλ στο βόρειο και εθνικό πρωτάθλημα. Ένας άλλος πολλά υποσχόμενος μάνατζερ μεγαλώνει. Η οικογένειά του και οι φίλοι του τον σκέφτονται αυτή τη δύσκολη στιγμή και θα είναι πάντα ένας θρύλος της Λίβερπουλ. Οι αναμνήσεις μου από τον Γκάρι ως ποδοσφαιρόφιλο είναι όπως πολλές άλλες, ήταν ένας καλλιεργημένος και ολοκληρωμένος αμυντικός που ήταν μια εξαιρετική προσθήκη σε οποιαδήποτε ομάδα έπαιζε. Ωστόσο, είχα την τύχη να τον γνωρίσω το 2000 όταν διατηρούσα ένα ξενοδοχείο για μικρά άστεγα παιδιά. Ο ξενώνας διευθύνεται από το St Basils Housing Association, το οποίο είναι συνδεδεμένο με το Birmingham City Football Club και ζητήσαμε να στείλουν έναν παίκτη για να μας βοηθήσει με το ανοιχτό μας σπίτι. Ο Gary εμφανίστηκε με τη γραμματέα της εταιρείας για να περάσει λίγο χρόνο με όλους και βοήθησε στη διοργάνωση ενός τουρνουά μπιλιάρδου που πραγματικά ανέβασε τη διάθεση. Ήταν φιλικός και συμπονετικός με τη δουλειά που κάναμε και ήταν υπέροχος με τα παιδιά. Είμαι τόσο περήφανος που τον γνώρισα και μαζί με όλους τους άλλους εκφράζω τα συλλυπητήριά μου στην οικογένεια και τους φίλους του. Ως οπαδός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έχω ασαφείς αναμνήσεις από τον Γκάρι που έπαιζε για την Έβερτον στις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του '90... συμπεριλαμβανομένου του ντροπιασμού του Τελικού του Κυπέλλου Αγγλίας το '95... ότι ήταν πολύ αξιόπιστος παίκτης! Αναπαύσου εν ειρήνη! Πολύ θλιβερά νέα, ο Ninja χαίρει μεγάλης εκτίμησης και στις δύο πλευρές του Stanley Park, όχι μόνο επειδή είναι ένας πολύ καλός στρατηγός, αλλά και ως πραγματικός κύριος. RIP Gary, και τις καλύτερες ευχές στη γυναίκα και τα τρία παιδιά του. Ο MGUK82Spot είναι παρών ως ένας πολύ σταθερός παίκτης, αλλά ένας από αυτούς τους παίκτες που χρειάζεται κάθε ομάδα, έναν παίκτη στον οποίο μπορούν να βασιστούν, έναν παίκτη που δίνει το 100% κάθε εβδομάδα. Είμαι βαθιά λυπημένος που έμαθα ότι ο Gary πέθανε σε τόσο μικρή ηλικία και εκφράζω τα συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του και σε όσους τον γνώρισαν. Κρίμα που έπρεπε να πεθάνει τόσο νέος. Μια μικρή παρηγοριά είναι ότι άγγιξε πολλούς και θα τον θυμόμαστε για πάντα ως έναν αληθινό κύριο, έναν άνθρωπο που ο σύγχρονος επαγγελματίας πρέπει να προσπαθήσει να μιμηθεί. Όχι μόνο λόγω της ικανότητάς του, αλλά και λόγω της συμπεριφοράς του εντός και εκτός παρκέ. ΥΓ Προσπαθώντας να ανακτήσει το παλιό 606 στο https://bit.ly/tw6Bdj Πολύ λυπηρό που ακούω αυτά τα νέα, ο Ablett δεν έχει απογοητεύσει ποτέ κανέναν στο γήπεδο και λυπάται πολύ που φεύγει σε τόσο νεαρή ηλικία, ό,τι καλύτερο η οικογένειά του. Ελπίζω ο σύλλογος να κάνει κάτι ξεχωριστό προς τιμήν αυτού του ανθρώπου. Θα έπρεπε να είχε δείξει τα περισσότερα από τα προσόντα που είχε όταν έπαιζε για τον σύλλογο του Μέρσεϊσαϊντ - θα λείψετε από τους μπλε και τους κόκκινους, RIP. Ο Phil έγραψα εδώ ότι είχα την τύχη να δουλέψω στο LFC από το 1979 έως το 1989 και ένα από τα προνόμια ήταν μερικά από τα άτομα που συναντάς όπως οι Fagan, Paisley, Twentymen κ.λπ. Είμαι περήφανος που προσθέτω τους ντροπαλούς σε αυτήν τη λίστα . ήσυχο 18χρονο αγόρι που πρωτογνώρισα που έμενε κοντά μου και έκανε ωτοστόπ στο Ένφιλντ το πρωί. Ήταν ο Gary Eybright, και ακόμη και σε τόσο νεαρή ηλικία, το πιο εντυπωσιακό πράγμα πάνω του ήταν ο άψογος τρόπος και η ωριμότητά του. Ποτέ δεν είπε τίποτα κακό για κανέναν, και θυμάμαι μια Παρασκευή μεσημεριανό που μόλις επέστρεψε από την προπόνηση στο Melwood και ήταν εκστασιασμένος που το CD του ζήτησε να πάει σπίτι και να φέρει μια τσάντα για το βράδυ γιατί θα φύγει για τη Σαουθάμπτον αργότερα στην πρώτη ομάδα. Του το έφτιαξα. Τόσο σεμνός, τόσο ευγενικός, αλλά τόσο αποφασιστικός, ό,τι μπλουζάκι κι αν φοράει, ποτέ λιγότερο από 100%. Πιστεύω ότι είναι το μόνο άτομο που έχει κερδίσει Μετάλλια Κυπελλούχων Αγγλίας τόσο για τη Λίβερπουλ όσο και για την Έβερτον, κανείς άλλος δεν αξίζει αυτή την τιμή, είναι ένα από τα πραγματικά καλά παιδιά στη ζωή. Αναπαύσου εν ειρήνη και σε ευχαριστώ για τις όμορφες αναμνήσεις που μου χάρισες. Όσο επώδυνος κι αν είναι ο θάνατος ενός ποδοσφαιριστή (παρά το γεγονός ότι έχει αποσυρθεί), αυτή θα πρέπει να είναι μια ευκαιρία για τους ποδοσφαιριστές να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους. Σίγουρα, ο κόσμος λέει ωραία λόγια για τους νεκρούς, αλλά βοηθάει να θυμόμαστε τους ποδοσφαιριστές για πάντα. Οι σύγχρονοι ποδοσφαιριστές μπορούν να μάθουν. Ως οπαδός της Λίβερπουλ λίγο νεότερος από τον Γκάρι, θυμάμαι καλά τις αγωνιστικές του μέρες. Το πρώτο του παιχνίδι, το οποίο σκέφτηκα, "Ποιος στο διάολο είναι αυτό το εύσωμο πλάσμα;" έδειξε αυτό που ήξερα... αποδείχθηκε φοβερός αμυντικός. Θυμάμαι ακόμα το πρώτο του γκολ και μετά γύρισε με μια σοκαρισμένη έκφραση στο πρόσωπό του. Δεν ξέρει πώς να γιορτάσει. Υποθέτω ότι αυτό είναι σημάδι σεμνότητας. Αναπαύσου εν ειρήνη, Γκάρι. Συλλυπητήρια στην οικογένειά σας. Ο κόσμος έχασε έναν καλό άνθρωπο! Το 1997, όταν έπαιζα για μια τοπική ερασιτεχνική ομάδα στο Ντέβον, έπαιξα εναντίον του Γκάρι Άμπλετ σε ένα φιλικό προετοιμασίας στο Μπέρμιγχαμ και με έβαλε στο στόχαστρο. Περιττό να πω ότι δεν είχα την ευκαιρία να πάρω έναν τόσο καλό παίκτη! ! ! Συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους φίλους του για την τόσο θλιβερή απώλεια. Είμαι κυριολεκτικά έκπληκτος όταν ακούω τέτοια τρομερά νέα, άλλος ένας άξιος «Γκάρυ» θα λείψει μετά το θάνατο του αείμνηστου αφόρητα πένθιμου «Γκάρυ Σπιντ». Η σκέψη μου είναι με την οικογένειά του, τους συγγενείς και τους στενούς του φίλους αυτήν την πολύ θλιβερή στιγμή, τι σπουδαίος άνθρωπος ήταν, αναπαύσου εν ειρήνη! ! Ως θαυμαστής της County, ο πρόωρος θάνατος του Gary Ablett είναι βαθιά συγκλονιστικός. Ήταν ο μάνατζέρ μας και όσο ο σύλλογος είχε τον έλεγχο και την ελεύθερη πτώση, έπαιζε πολύ καλά. Οι περισσότεροι διευθυντές θα παραπονεθούν για οτιδήποτε. Καθοδηγούμενος από ανίκανους μάνατζερ, υπέμεινε στωικά τρομερές καταστάσεις χωρίς να πει άσχημα για κανέναν. Είμαστε φίλοι από το σχολείο. Παίξτε μαζί και γελάστε μαζί. Θλιβερή απώλεια, οι σκέψεις μου είναι με την οικογένειά του. RIP 'Abbo' Είναι λυπηρό να το ακούω αυτό, απλά ελπίζω να μην πέθανε από αφόρητους πόνους :( Η καρδιά μου είναι με την οικογένειά του αφού άκουσα τέτοια θλιβερά νέα. Πραγματικά σε κάνει να σκέφτεσαι το ποδόσφαιρο. Οι σκέψεις μου είναι με την οικογένειά του Έχω όμορφες αναμνήσεις από εκείνον που έπαιζε για την Έβερτον, Γκάρυ, ελπίζω να συμμετάσχω σε ένα λεπτό χειροκρότημα το βράδυ της Τετάρτης Ο Abletts πέθανε πολύ λυπηρά, RIP Gary Δεν θα πίστευες ποτέ ότι οι ποδοσφαιριστές, είναι εξαιρετικά υγιείς αθλητές, θα υπέκυπταν σε μια τόσο τρομερή ασθένεια. είναι ακόμα δυνατός) και προσωπικά είμαι λάτρης των αγώνων, αλλά πρέπει να θαυμάσω τη σωματική διάπλαση των παικτών και τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά σου ένα σχόλιο, σκέψου τον πόνο που βιώνει τώρα η οικογένειά του και μετά το μαχαίρι που έχει στρίψει εξαιτίας ενός τέτοιου σχολίου... δεν είναι καλό... @26 Συμφωνώ απόλυτα. Ένας πολύ αγαπημένος και σεβαστός άνθρωπος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία σαράντα ετών. Όταν ο Gary Speed ​​πέθανε πριν από έξι εβδομάδες, το blog του Phil ήταν γεμάτο σεβασμό και συγκίνηση, αλλά κάποιοι επέμειναν να "εκφράζουν τις αμφιβολίες σας" συζητώντας κουραστικές και περιττές θεωρίες. Θα πω τώρα αυτό που είπα τότε. Δεν έχω γνωρίσει ποτέ αυτόν τον τύπο, είμαι απλά ένας θαυμαστής που εκτιμά ότι είναι καλός ποδοσφαιριστής. Προφανώς αυτός ο τραγικός θάνατος δεν έχει καμία σχέση με μένα, και ο μόνος λόγος που γράφω είναι για να αποτίσω φόρο τιμής. Αναπαύσου εν ειρήνη. @25 Θα έπρεπε να ντρέπεσαι για τον εαυτό σου για ένα τόσο λάθος σχόλιο. Ο 12χρονος γιος μας έχασε από το NHL τον περασμένο Σεπτέμβριο, οπότε είμαστε εξοργισμένοι με τα λόγια σας. Θα δούμε επίσης πώς αισθάνεται η οικογένεια του Gary, οπότε είναι στο μυαλό μας. Ίσως σκεφτείτε την οικογένεια και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε άλλους σε αυτήν την κατάσταση. Ίσως σκεφτείτε την οικογένεια και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε άλλους σε αυτήν την κατάσταση. Ίσως σκεφτείτε την οικογένεια και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τους άλλους σε αυτήν την κατάσταση. Ίσως σκεφτείτε την οικογένεια και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τους άλλους σε αυτήν την κατάσταση. Για το σκοπό αυτό, δημιουργήσαμε το Ίδρυμα Alex Halm. 25. Το σχόλιό σου είναι εντελώς λάθος. Έχω επίσης μη-Hodgkin λέμφωμα, είμαι απαλλαγμένος από τον ιό HIV και υποψιάζομαι έντονα ότι ο Gary Ablett έχει HIV. Σας προτείνω να εκπαιδεύσετε τον εαυτό σας καθώς δεν σέβεστε όλους εμάς με αυτήν την ασθένεια. Ο Γκάρι έχει παίξει αρκετές φορές για την ομάδα μου στην Ντέρμπι Κάουντι και θα μας λείψει πολύ. Πολύ καλός παίκτης και αν κρίνω από τα σχόλια πολύ καλός άνθρωπος. Αναπαύσου εν ειρήνη Γκάρι, εμείς οι υπόλοιποι που υποφέρουμε από το NHL χάσαμε έναν δικό μας. Θλίψη για την είδηση ​​του θανάτου του Gary Ablett. Οι σκέψεις μου είναι με την οικογένειά του και τους στενούς του φίλους σε αυτή τη δύσκολη στιγμή. Ως οπαδός της Λίβερπουλ, μου λείπει το πόσο πολύ με αγαπούσε ως παίκτη στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στεναχωρήθηκε πολύ όταν έφυγε για την Έβερτον. Ως κάποιος με λέμφωμα non-Hodgkin, γνωρίζω μερικά από αυτά που πέρασε ο Gary τους τελευταίους 16 μήνες, τι δύσκολες στιγμές θα περάσει και τι δύσκολες στιγμές θα περάσει η οικογένειά του. Είχα την τύχη να ολοκληρώσω με επιτυχία τη θεραπεία μου λόγω της εξαιρετικής φροντίδας στο τοπικό νοσοκομείο, της τεράστιας υποστήριξης από την οικογένεια και τους φίλους και τις πρόσφατες ανακαλύψεις στη θεραπεία της ασθένειάς μου. Προφανώς ο Γκάρι δεν ήταν τόσο τυχερός. Η συχνότητα του λεμφώματος non-Hodgkin είναι σε άνοδο, αλλά δεν είναι ευρέως γνωστή ή αναγνωρισμένη. Δεν μπορώ να πιστέψω το κακοσχεδιασμένο σχόλιο του Niranaam στην ανάρτηση #25 παραπάνω. Δείχνουν μια εκπληκτική άγνοια για την ασθένεια και μια παντελή έλλειψη ευαισθησίας αυτή τη στιγμή. Αυτό είναι το πρώτο μου σχόλιο εδώ ή σε οποιοδήποτε άλλο φόρουμ και κυριολεκτικά τρέμω καθώς το γράφω. Ελέγξτε τα δεδομένα σας και χρησιμοποιήστε τον εγκέφαλό σας πριν πληκτρολογήσετε. 25. Faz Συμφωνώ Τρομερή γεύση, οι άνθρωποι πρέπει να σκέφτονται τη συγκομιδή Δεν χρειάζεται να καταστρέφετε τη φήμη ενός ατόμου με μεγαλομανή σχόλια. Οι οικογένειες θα πληγώνονταν αρκετά χωρίς τέτοια σχόλια @34 Μερικοί άνθρωποι χρειάζονται απλώς τα νέα για να προκαλέσουν διαμάχη. Τα τρολ είναι ένα δυσάρεστο υποπροϊόν του Διαδικτύου. Ευτυχώς, υπάρχουν περισσότεροι ηθικοί άνθρωποι από αυτούς. Οι σκέψεις μου, όπως όλοι οι νέοι σε αυτό, πηγαίνουν στην οικογένεια Gary αυτή τη φοβερή στιγμή - ένα πολύ κακό ξεκίνημα για τη νέα χρονιά, όχι μόνο για εκείνους, αλλά και για τους εαυτούς μας καθώς ακούμε τις ειδήσεις. Τι θλιβερή μέρα για όλα τα κλαμπ με τα οποία συνδέθηκε ο Γκάρι επειδή έχουν μόνο όμορφες αναμνήσεις από έναν άνθρωπο με χαμόγελο, ζεστασιά, ζεστασιά, κατανόηση και σεβασμό για τους άλλους. Τι σπατάλη! Το TEAR HIV ελήφθη είτε μέσω μετάγγισης αίματος (την οποία δεν έλαβε ποτέ) είτε ως αποτέλεσμα σεξουαλικής επαφής. Για πολλά χρόνια ήταν ευτυχισμένος παντρεμένος. Οπότε ναι, οι εικασίες σας είναι επιβλαβείς και λανθασμένες. Φύγε σε παρακαλώ! Ως θαυμαστής του Man U, τα πρόσφατα γεγονότα φαίνεται ότι μας έβαλαν σε βαρύτητα εμάς και τους Μίκυ-μάους. Αλλά όχι τόσο πολύ-πολύ νέοι για να πεθάνει ένας τόσο συμπαγής άντρας και οικογενειάρχης. Ως θαυμαστής του Man U, τα πρόσφατα γεγονότα φαίνεται να έβαλαν εμάς και τους Mickey-mousers ο ένας στον λαιμό του άλλου. Αλλά όχι αυτό το -αιματηρό τρομερό- πολύ νέος για να πεθάνει ένας τόσο συμπαγής άντρας και οικογενειάρχης. Ως θαυμαστής του Man U, τα πρόσφατα γεγονότα φαίνεται να έχουν εμάς και τους Mickey Mousers ο ένας στον λαιμό του άλλου. Αλλά αυτό δεν είναι - απαίσιο - πολύ νέο για να πεθάνει ένα τόσο συμπαγές μέλος του κλαμπ και οικογενειάρχης. Ως οπαδοί του Man U, τα πρόσφατα γεγονότα φαίνεται να έχουν εμείς και ο Μίκυ Μάους να στραγγαλίζουμε ο ένας τον άλλον μέχρι θανάτου. Αλλά για ένα τόσο σταθερό μέλος του κλαμπ και μέλος της οικογένειας, ήταν πολύ τρομακτικό, πολύ νωρίς για να πεθάνει. Τον κοίταξες σε αυτή την άμυνα και σκέφτηκες, ίσως αυτός ο τύπος είναι ο αδύναμος κρίκος στον οποίο μπορούμε να δουλέψουμε. Σε καμία περίπτωση, Χοσέ, ήταν ένα μοντέλο συνέπειας - όπως ακριβώς ο Chris Lawler στην πρώτη πλευρά του Shankly που κέρδισε τον τίτλο. Τον κοίταξες σε αυτή την άμυνα και σκέφτηκες, ίσως αυτός ο τύπος είναι ο αδύναμος κρίκος στον οποίο μπορούμε να δουλέψουμε. Σε καμία περίπτωση, Χοσέ, ήταν ένα πρότυπο συνέπειας - ακριβώς όπως ο Κρις Λόλερ στην πρώτη πλευρά του Σάνκλι που κέρδισε τον τίτλο. Τον κοίταξες σε αυτή την άμυνα και σκέφτηκες ότι ίσως αυτός ο τύπος είναι ένας αδύναμος κρίκος στον οποίο μπορούμε να δουλέψουμε. Σε καμία περίπτωση, Χοσέ, ήταν υπόδειγμα συνέπειας - όπως ακριβώς ο Κρις Λόολερ ήταν στην πρώτη ομάδα του Σάνκλι που κέρδισε τον τίτλο. Κοιτάς την άμυνά του και σκέφτεσαι ότι αυτός ο τύπος είναι ένας αδύναμος κρίκος που μπορεί να βελτιωθεί. Σε καμία περίπτωση, José, είναι η επιτομή της συνέπειας - όπως ο Chris Lawler στην πρώτη ομάδα πρωταθλήματος του Shankly. Είχε ποτέ κακό παιχνίδι, εσείς οι άνθρωποι της Λίβερπουλ, επειδή δεν μπορώ να θυμηθώ; Ο Θεός να έχει καλά, Γκάρι. @19 - Δεν ξέρω πώς νιώθει η οικογένεια του Γκάρι γι' αυτό, αλλά το όνομά του θα παραμείνει ζωντανό στην υποπολιτισμική αργκό με ομοιοκαταληξία ως ανάμνηση. Προσωπικά θα τον θυμάμαι ως έναν από τους σπάνιους παίκτες που τον σέβονται και οι δύο πλευρές στο ντέρμπι. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πάρα πολλούς άλλους ανθρώπους που μπορούν να διαχειριστούν αυτό το... Θλιβερά νέα πριν την έναρξη της νέας ποδοσφαιρικής χρονιάς. Μετά τον θάνατο του Gary Speed, ο θάνατος του 46χρονου Gary Ablett ήταν μια συναισθηματική εμπειρία. Είναι σαφώς πολύ άρρωστος και μπορεί να αναπαυθεί εν ειρήνη όπου κι αν βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Δεν θυμάμαι πραγματικά πόσα παιχνίδια έπαιξε, ήμουν πολύ μικρός, αλλά θυμάμαι ότι είχε απίστευτη συνέπεια. Είναι πολύ έξυπνος παίκτης και διαβάζει πολύ καλά το παιχνίδι. Είναι ένας από αυτούς τους παίκτες που μπορείς να αγνοήσεις, αλλά είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία και τον αγαπούν όλοι οι συνάδελφοί του. Οι άνθρωποι που τον γνώριζαν μιλούν για αυτόν ως άνθρωπο με μεγάλη ευπρέπεια, πραγματικό επαγγελματία και πολύ καλό άνθρωπο. Αυτό είναι πραγματικά σπάνιο για κάποιον που τον αγαπούν και τον σέβονται και στις δύο πλευρές του Stanley Park, και είναι ένας άξιος φόρος τιμής. Παρακολουθήστε τον Gary από τα αίθρια πολλών συναυλιακών χώρων στα τέλη της δεκαετίας του '80. Οι καλύτεροι παίκτες και κύριοι. ΔΑΚΡΥ Όταν σκέφτομαι τον Γκάρι Έμπραιτ, νιώθω σαν να βρίσκομαι σε μια εποχή αλλαγής ισχύος στο αγγλικό ποδόσφαιρο, την παρακμή της Λίβερπουλ και την άνοδο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ορισμένων άλλων συλλόγων. Είτε είστε οπαδός της Λίβερπουλ είτε όχι, το να βλέπεις κάποιον να υπερβαίνει τα όρια για έναν σκοπό είναι πάντα μια ανταποδοτική και εμπνευσμένη εμπειρία. Ο Gary Ablett είναι ένας τέτοιος άνθρωπος. Οι αναμνήσεις μου από τον Γκάρι με την κόκκινη φανέλα: κατά τη γνώμη μου, έπαιξε σε μια ομάδα που ήταν πιο αδύναμη από τις μεγάλες ομάδες του LFC των τελευταίων ετών. Αλλά παίζει σαν να εξαρτάται η ζωή του από αυτό. Αυτό είναι το μέτρο ενός ανθρώπου, όταν οι άλλοι σταματούν να πιστεύουν σε εσένα, εσύ συνεχίζεις να πιστεύεις στον εαυτό σου. Ο Γκάρι μου δίδαξε ένα μάθημα: να είσαι ο εαυτός σου και να παίζεις με τις δυνάμεις σου. Η μνήμη του Γκάρι στο γήπεδο θα παραμείνει στην προσωπική μου ιστορία σε μια εποχή που χρειαζόμουν έμπνευση και καθοδήγηση. Εύχομαι στην οικογένεια Ablett υγεία και δύναμη αυτή τη στιγμή και στο μέλλον. Μου λείπει ο άντρας/πατέρας/αδελφός/γιος σου στη ζωή μου. Ευχαριστώ Gary