Zawór kulowy średniociśnieniowy ze stali nierdzewnej

Odkąd we wrześniu 2017 r. weszła w życie „Konwencja dotycząca wód balastowych Międzynarodowej Organizacji Morskiej”, armatorzy wzywają fińskie przedsiębiorstwo zajmujące się budownictwem morskim i inżynierią morską do przeprowadzenia niezależnej oceny swojego planu transformacji systemu zarządzania wodami balastowymi. W ostatnich miesiącach dodano podpisy pod Międzynarodową konwencją z 2004 r. o kontroli i zarządzaniu wodami balastowymi i osadami ze statków. Nie może to ukryć faktu, że jest to zabronione przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) od chwili jej powstania. 52 państwa, które podpisały umowy z IMO, przekroczyły wymagane 30, ale stanowiły jedynie 35,1441% światowego tonażu, ledwo przekraczając próg 35% wymagany do wejścia w życie 12 miesięcy po zatwierdzeniu. Wydaje się, że prawny „dokument” jest już blisko, ale wciąż nie jest to łatwe zadanie. Jednak w 2016 roku armator pozostawił tę kwestię samemu sobie, gdyż głęboko wierzył, że najlepsze osiągi BWMS istniejących statków pilnie wymagają rozwiązań technicznych. Foreship, wiodąca firma konsultingowa zajmująca się architekturą i inżynierią morską, przedstawiła niedawno szczegółowe zalecenia dotyczące opcji modernizacji, a studium wykonalności obejmuje pojedyncze statki. Towarzystwa klasyfikacyjne dokonują oceny różnych rozwiązań technicznych i podobnych technologii dostarczonych przez różnych dostawców dla różnych typów i wieku statków, a także oceniają ogólne prace instalacyjne, miejsce instalacji oraz tymczasowe i stałe modyfikacje konstrukcyjne. Olli Somerkallio, były szef działu maszyn, wyjaśnił, że choć przy wyborze pomiędzy systemami z pewnością kierować się będzie koszt, to porównanie nie jest łatwe. „Koncentrujemy się na technicznych aspektach instalacji, co oznacza miejsce na sprzęt, instalację wodno-kanalizacyjną i kompatybilność elektryczną” – powiedział Somerkallio. „Aby uzyskać znaczące wyniki, potrzebna jest wiedza z zakresu architektury morskiej, inżynierii morskiej i zachowania statków”. Wymagania dotyczące natężenia przepływu wody balastowej w sektorze statków wycieczkowych wynoszą zwykle poniżej 500 m3/h, co skłania armatorów do wyboru technologii BWMS opartej na promieniowaniu UV, która sprawia, że ​​gatunki inwazyjne są „niewykonalne”, zamiast je zabijać. Jednakże, jak powszechnie donoszono, amerykańska straż przybrzeżna nie zatwierdziła jeszcze ostatecznie standardów testów UV. Ponadto urządzenia UV nie są możliwe w przypadku większych natężeń przepływu wymaganych przez główny system wody balastowej na dużych statkach towarowych (takich jak zbiornikowce i masowce). W tym przypadku preferowanym rozwiązaniem stało się elektrochlorowanie (EC). EC produkuje środki dezynfekcyjne na bazie chloru poprzez przepuszczanie prądu stałego w wodzie, co powoduje reakcję z chlorkiem sodu. Wytwarzany wolny chlor zabija bakterie i inne mikroorganizmy w zbiornikach balastowych. Na etapie usuwania balastu dokonuje się pomiaru zawartości chloru i w razie potrzeby wprowadza się neutralizator. Właściciele powinni pamiętać, że dodatkowe rurociągi wymagane przez BWMS, związana z nimi armatura i zawory oraz sam BWMS są źródłami utraty ciśnienia. Somerkallio sugeruje, które pompy balastowe muszą mieć wystarczające ciśnienie statyczne, aby je rozwiązać. Powiedział, że przyszłość uczyni analizę strat ciśnienia częścią studium wykonalności, ponieważ czasami konieczna będzie modernizacja wirnika lub silnika pompy. Powiedział: „W najgorszym przypadku konieczna może być wymiana całej pompy”. Somerkallio powiedział, że szczególną uwagę należy zwrócić także na tankowce, ponieważ woda balastowa jest transportowana jednocześnie na dziobie i rufie. Zbiorniki balastowe na rufie są zwykle wypełnione w trzech czwartych i dlatego są niezbędne do niezakłóconego przepływu statku. W tym przypadku główna pompa układu balastowego zlokalizowana jest w pompowni oleju ładunkowego (obszar niebezpieczny), dlatego nie można jej używać do pompowania wody do zbiornika skrajnika rufowego w strefie bezpiecznej. Pompy rufowej nie można podłączyć bezpośrednio do głównego BWMS. Typowy zbiornikowiec średniej klasy może wymagać, aby główny przepływ systemu balastowego wynosił 2000 m3/h i jest on podzielony na zbiorniki balastowe na lewej i prawej burcie. Można to rozwiązać za pomocą dwóch BWMS o wydajności 1000m3/h lub podłączając obie pompy do jednego BWMS tego samego systemu technologicznego. Indywidualne zapotrzebowanie na rufową wodę balastową będzie pokrywane za pomocą pomp ogólnego użytku podłączonych do mniejszych BWMS o natężeniu przepływu 250-300m3/h (na przykład). W niedawnym studium wykonalności Foreship szczegółowo oceniono dwa rozwiązania EC dostarczone przez konkurencyjnych producentów: jedno przyjmuje EC w produktach głównego nurtu; z drugiej strony EC występuje w strumieniu bocznym i wprowadzane są „substancje chemiczne” Zbiornik balastowy. Somerkallio powiedział, że w rzeczywistości systemy głównego nurtu są prostsze, lżejsze i mniejsze niż systemy z przepływem bocznym i zużywają około 25% mniej energii elektrycznej. Dodał jednak, że cechy związane z instalacją, wydajnością i bezpieczeństwem mogą skłaniać do stronniczości obecnego rozwiązania. „Na przykład według producenta, ze względu na specjalną konstrukcję elektrod i materiały, jego główny system EC może działać przy wyjątkowo niskim zasoleniu, ale nie może działać w wodzie o prawie zerowym zasoleniu, np. w Wielkim Jeziorze Słonym. Takie ograniczenia nie nadają się do obejścia systemów; jeżeli zasolenie jest niższe niż 15 PSU, można wykorzystać zmagazynowaną wodę morską.” W porównaniu z systemami głównego nurtu, systemy z przepływem bocznym mogą również działać w zimniejszej wodzie. Ponownie objętość systemu sidestream może być dwukrotnie większa niż systemu głównego nurtu, a waga wzrosła o 60%, ale Somerkallio zwrócił uwagę, że ważniejsze jest pytanie, gdzie dodatkowy BWMS zajmuje miejsce. Wyjaśnił, że ruch głównego nurtu systemu do przodu wymaga większej dodatkowej nadbudówki dla dwóch jednostek EC i dwóch filtrów, podczas gdy rozwiązanie w postaci mniejszej nadbudówki z przepływem bocznym zapewnia większe korzyści dla jednostki EC i innego wyposażenia pomocniczego. Pozycjonowanie stopni swobody. Jeśli chodzi o powierzchnię podłogi, rozwiązania głównego nurtu mogą wymagać dwóch trzecich powierzchni wymaganej dla rozwiązań z przepływem bocznym, ale jeśli system z jednostronnym przepływem działa na dwóch pompach, różnica jest prawie nieistotna. Podobnie liczba rur wymaganych do separacji procesu EC wymagana w systemie strumienia bocznego jest dwukrotnie większa niż w systemie głównego nurtu. Jednak większość dodatkowych rur ma mniejszą średnicę (DN20, DN40). Somerkallio powiedział, że chociaż dodał kilka ogólnych komentarzy na temat instalacji tankowców, zmienne te potwierdziły uważną analizę potrzeb poszczególnych statków. Bez względu na to, jakie rozwiązanie jest wymagane dla głównego systemu, zbiornik rufowy wymaga innego układu. Można rozważyć zainstalowanie oddzielnego systemu UV lub EC na rufie, ale można również zastosować rozwiązanie EC na całym statku, dzięki czemu można zapewnić izolację systemu pomp na duże odległości pomiędzy systemem głównym a systemem rufowym. W tym drugim przypadku „chemikalia” wyprodukowane w obszarze bezpiecznym zostaną oddzielnie rozdzielone do systemu zbiorników magazynowych w skrajniku rufowym. Somerkallio zwrócił uwagę, że wszystkie typy systemów EC wytwarzają wodór jako produkt uboczny, dodając, że ta opcja strumienia bocznego zdecydowanie niesie ze sobą większe ryzyko: w przypadku słabej wentylacji można go odciągnąć ze zbiornika buforowego chloru poprzez wymuszoną wentylację. Wodór wyłączył BWMS. Po trzecie, operatorzy, dla których konserwacja jest priorytetem, powinni wziąć pod uwagę, że chociaż główne systemy są w zasadzie mniej złożone, co oznacza mniej komponentów, mogą być wymagane dwa oddzielne BWMS: ogólnie rzecz biorąc, liczba komponentów będzie większa. Ponadto firma Foreship stwierdziła, że ​​oceniane przez nią systemy głównego nurtu są na ogół bardziej podatne na degradację z biegiem czasu niż główne serwery. Wręcz przeciwnie, oba systemy wymagają regularnej wymiany filtra, ale po 2500 godzinach pracy wymagają pompy i dmuchawy o przepływie bocznym. Mimo że większość prac może wykonać załoga, Somerkallio powiedział, że nadal trwa kompleksowa ocena prac konserwacyjnych w tym obszarze. Kiedy armator stanął przed rzeczywistością związaną z technologią modyfikacji, stwierdził, że szczegółowe studium wykonalności przeprowadzone przez Foreship wykazało, że wszelkie zalety BWMS mogą być bardzo mocne w oczach osób postronnych. Reuters, Kopenhaga, 10 lutego, Jacob Gronholt-Pedersen (Jacob Gronholt-Pedersen) – Gwałtowny wzrost popytu konsumentów na meble i sprzęt sportowy spowodował wzrost stawek za fracht, co z kolei zwiększyło… Donosi Shrivathsa Sridhar (Reuters) – Na początku zeszłego tygodnia Francuz Yannick Bestaven został ogłoszony zwycięzcą regat żeglarskich dookoła świata Vendee Globe po tym, jak otrzymał premię czasową za... W styczniu eksport amerykańskiej ropy z przybrzeżnego portu supertankowców w Luizjanie wzrósł do rekordowego poziomu, ponieważ nabywcy z Azji gromadzenie zapasów amerykańskiej ropy naftowej w celu odbicia po pandemii. Niezbędne pliki cookies są absolutnie niezbędne do prawidłowego działania serwisu. Ta kategoria zawiera wyłącznie pliki cookies, które zapewniają podstawowe funkcje i zabezpieczenia strony internetowej. Te pliki cookie nie przechowują żadnych danych osobowych. Wszelkie pliki cookies, które nie są szczególnie potrzebne do normalnego działania witryny. Te pliki cookie służą w szczególności do gromadzenia danych osobowych użytkowników poprzez analizę, reklamy i inne treści osadzone i nazywane są niepotrzebnymi plikami cookie. Przed uruchomieniem tych plików cookie w Twojej witrynie internetowej musisz uzyskać zgodę użytkownika.