Wskazówki dotyczące identyfikacji zaworów Rozróżnienie pomiędzy większością połączeń zaworów

Wskazówki dotyczące identyfikacji zaworów Rozróżnienie większości połączeń zaworów Klienci zaznajomieni z zaworami powinni lepiej rozumieć model zaworu, taki jak zawór bezpieczeństwa A, przepustnica D, zawór membranowy G, zawór kulowy J, zasuwa Z i w przypadku innych zaworów kod jest bardzo regularny, ale model pułapki jest jedynym wyjątkiem. Specjalne prawo, którego należy przestrzegać, takie jak kod modelu pułapki, jest bardzo nieuporządkowane. Na przykład odwadniacz bimetaliczny CS47H, termostatyczny odwadniacz mieszkowy LSF-A, odwadniacz dyskowy TD42, odwadniacz pływakowy z dźwignią kulową SFT43, odwadniacz z odwróconą beczką serii DTt1800 – wszystkie należą do serii odwadniaczy, a kod modelu jest bardzo różny i nieznany Klienci zaznajomieni z zaworami powinni dowiedzieć się więcej o modelu zaworu, takim jak zawór bezpieczeństwa A**, przepustnica D**, zawór membranowy G**, zawór kulowy J**, zasuwa Z** i inne zawory , kod jest bardzo regularny, ale dotyczy tylko modelu odwadniacza, stosunkowo specjalne zasady, których należy przestrzegać, np. kod modelu odwadniacza jest bardzo nieuporządkowany, na przykład bimetaliczny odwadniacz CS47H, termostatyczny odwadniacz mieszkowy LSF-A, odwadniacz dyskowy mocy cieplnej TD42 , pułapka pływakowa z dźwignią SFT43, pułapka z odwróconą lufą serii DTt1800, wszystkie należą do serii pułapek, a kod modelu jest bardzo różny, nieznanych klientów trudno odróżnić. Oprócz kodu modelu pułapki znajdują się również parametry szczegółowe. Na przykład, wszystkie serie odwadniaczy swobodnie pływających kulowych CS41H to S41H-16C, S41H-25-B, S41H-150LB-5N. Tak naprawdę każda litera modelu pułapki tego samego produktu jest niejasna. W szczególności seria 88 wynika głównie z różnych standardów pułapek domowych. Ponieważ nie ma obowiązkowego modelu zielonych warzyw, każdy producent może jedynie ręcznie skompilować model według własnych standardów; Wielu producentów bezpośrednio korzysta z zagranicznych modeli, więc model pułapki pojawi się w bałaganie. W tym miejscu apelujemy, aby jednostka jak najszybciej wprowadziła jednolite standardy, aby nasze przedsiębiorstwa produkcyjne i jednostki eksploatacyjne mogły zaoszczędzić komunikację, aby nie powodować niepotrzebnych strat. Zgodnie z rzeczywistymi warunkami pracy, aby określić różnicę ciśnień na wlocie i wylocie odwadniacza. Ciśnienie wlotowe odwadniacza odnosi się do niskiego ciśnienia roboczego na wlocie odwadniacza, spowodowanego wahaniami ciśnienia pary lub przepustnicą zaworu regulującego temperaturę; Ciśnienie wylotowe odwadniacza odnosi się do stosunkowo wysokiego przeciwciśnienia roboczego, które może powstać za odwadniaczem. Rzeczywista różnica ciśnień przy odprowadzaniu do atmosfery zależy od ciśnienia wlotowego odwadniacza. Zawory tego typu należy generalnie montować w rurociągu poziomo. W systemie odzyskiwania kondensatu, jeżeli do odzyskiwania kondensatu wykorzystuje się przeciwciśnienie, należy wybrać odwadniacz o większym przeciwciśnieniu (np. odwadniacz mechaniczny); Jeżeli w urządzeniach parowych nie gromadzi się skroplona woda, należy wybrać odwadniacz, który będzie w stanie w sposób ciągły odprowadzać nasyconą wodę kondensacyjną (np. odwadniacz z pływającą kulą); W systemie odzyskiwania kondensatu wymagane jest zastosowanie zarówno urządzeń parowych do odprowadzania nasycenia kondensatu, jak i konieczności terminowego usunięcia kondensatu, należy zastosować je do linii odwadniacza wody nasyconej i układu wydechowego równoległego urządzenia hydrofobowego lub zastosować jednocześnie, które ma funkcja drenażu i wywiewu w dwóch rodzajach odwadniaczy (takich jak odwadniacze gorące statyczne); W przypadku częstych wahań ciśnienia roboczego urządzeń parowych należy wybrać odwadniacz, który nie wymaga regulacji ciśnienia roboczego. Wyróżnienie większości połączeń zaworowych Zawory można łączyć z rurami w różnych formach. Główne metody łączenia to połączenie gwintowe, połączenie kołnierzowe, połączenie spawane i zaciskowe. ① Połączenie gwintowe Połączenia gwintowe dzieli się zwykle na połączenia z gwintem wewnętrznym i połączenia z gwintem zewnętrznym. Połączenie z gwintem wewnętrznym to zwykle pneumatyczny cienkowarstwowy zawór regulacyjny przerobiony na rurę stożkową lub prostą rurę z gwintem wewnętrznym, rurę przetworzoną na rurę stożkową lub prostą rurę z gwintem zewnętrznym, tak aby korpus śruby. Złącze z gwintem zewnętrznym ma za zadanie ułatwić montaż i demontaż gwintowanego końca zaworu, koniec rurowy korpusu zaworu łączy się z gwintem zewnętrznym i złączem rurowym, a złącze rurowe łączy się ze spawaniem rury. ② Połączenie kołnierzowe Zawory kołnierzowe są łatwe w montażu i demontażu. Ponieważ połączenie kołnierzowe jest dokręcane kilkoma śrubami, a moment dokręcania wymagany dla pojedynczej śruby jest mniejszy niż w przypadku odpowiedniego połączenia gwintowego, ma zastosowanie szeroki zakres rozmiarów nominalnych i ciśnień nominalnych. (3) Złącze końcowe do spawania Połączenia spawane nadają się do wszystkich ciśnień i temperatur. Jest bardziej niezawodny niż kołnierz, gdy jest używany w wyższej temperaturze i w trudniejszych warunkach. Jednak demontaż i wymiana podłączonego za pomocą spawania pneumatycznego zaworu regulacyjnego folii jest trudna, dlatego zwykle stosuje się go w długotrwałej niezawodnej pracy lub w trudnych warunkach i wysokiej temperaturze pracy. (4) Podłącz zaciski. Połączenie zaciskowe jest odpowiednie dla zasuwy nożowej, przepustnicy i innego niskociśnieniowego zaworu sterującego. Aby zastosować zawór odgałęźny z kołnierzem dwururowym i połączenie rurowe. Duża średnica zewnętrzna korpusu zaworu sterującego powinna być nieco mniejsza niż wewnętrzny okrąg śruby łączącej, a oba kołnierze powinny być zaciśnięte śrubami, aby zakończyć połączenie pomiędzy pneumatycznym zaworem regulacyjnym folii a rurociągiem.